ชาวบ้านจันทบุรี ฮือฮา พบทวดแมว “วิเชียรมาศ” แมวพันธุ์ไทยแท้โบราณอายุ 34 ปี เจ้าของเผยเทียบคนอายุกว่า 160 ปี คาดอาจเป็นแมวอายุยืนที่สุดในโลก
ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังบ้านเลขที่ 163/1 หมู่ 1 ต.บางกะจะ อ.เมือง จ.จันทบุรี เพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริง หลังมีชาวบ้านลือกันว่า ที่บ้านหลังดังกล่าวมี นางวรรณา โกศการิกา หรือ ป้าไพ อายุ 57 ปี เจ้าของบ้าน ผู้ที่เอ็นดูและชื่นชอบสัตว์เลี้ยง ได้เลี้ยงแมว “วิเชียรมาศ” แมวสายพันธุ์ไทยแท้โบราณ ที่มีอายุยืนถึง 34 ปี ซึ่งหากเป็นเรื่องจริง อาจจะเชื่อได้ว่า เป็นแมวที่มีอายุมากกว่า แมวอายุยืนมากที่สุดในโลก ที่มีการลงบันทึกในกินเนสส์บุ๊ค เวิลด์เร็คคอร์ดเลยทีเดียว
เมื่อเดินทางมาถึง ได้พบกับ นางวรรณา เจ้าของแมว พร้อมกับพาไปชมแมวชื่อศรีสวาท หรือ ยายหวาด หรือที่ชาวบ้านรู้จักกันว่า “ทวดหวาด” แมวไทย “วิเชียรมาศ” เพศเมีย สีน้ำตาล น้ำหนักประมาณกว่า 2 กก. ที่กำลังกินอาหารอยู่บริเวณข้างบ้าน จากการสังเกตพบว่า “ทวดหวาด” ยังคงมีสุขภาพแข็งแรงขนปุกปุยเต็มตัว เหมือนกับแมวอายุปกติทั่วไป
จากการสอบถาม นางวรรณา เจ้าของแมว บอกว่าปัจจุบัน ครอบครัวประกอบอาชีพทำสวนผลไม้ และได้เลี้ยง แมวและสุนัข ไว้ในบ้าน โดยสุนัข จะเลี้ยงไว้ทำหน้าที่เฝ้าสวน ส่วนแมวจะเลี้ยงไว้ที่บ้าน โดยมีทั้งหมด 8 ตัว เป็นแมวพันธุ์เปอร์เซีย 7 ตัว ส่วนอีกตัวคือ “ทวดหวาด” แมววิเชียรมาศ ปัจจุบันมีอายุ 34 ปี ซึ่งหากเทียบกับอายุคนแล้ว ก็มีอายุประมาณกว่า 160 ปี ซึ่งถือว่าหายากมาก ที่จะมีแมวอายุยืนยาวได้ถึงขนาดนี้
นางวรรณา หรือ ป้าไพ เล่าประวัติของ “ทวดหวาด” ให้ฟังว่า เมื่อราวปี 2539 ได้มีแมววิเชียรมาศ ซึ่งเป็นแมวจรจัด พลัดหลงมาบริเวณหน้าบ้าน จึงได้ตัดสินใจเลี้ยงไว้ จนกระทั่งอีก 1 ปีต่อมาคือใน 2540 แมวตัวดังกล่าวได้คลอดลูกมา 2 ตัวโดยมียายหวาด หรือ “ทวดหวาด” เป็นหนึ่งในนั้น ส่วนอีกตัวก็ตาย จึงได้เลี้ยง “ทวดหวาด” ไว้พร้อมกับแมวเปอร์เซียตัวอื่น จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไป จวบจนมาถึง ณ ปัจจุบัน “ทวดหวาด” ก็มีอายุรวมแล้ว 34 ปี ซึ่งน้อยกว่าอายุลูกสาวคนเล็กเพียง 3 ปี เท่านั้น โดยสมัยที่ ยายหวาด หรือ “ทวดหวาด” เป็นสาวๆ มีความสามารถพิเศษ ในการจับสัตว์เล็กสัตว์น้อยในสวนผลไม้เก่งมาก แถมขี้อ้อน ขี้เล่น แต่ไม่ทิ้งนิสัยดุร้าย หากถูกคุกคามจากสัตว์อื่น ซึ่งที่ผ่านมาเคยถูกสุนัขกัดที่ขาหลังถึง 2 ครั้ง จนมีปัญหาเรื่องของกระดูกมาจนถึงทุกวันนี้ แต่โชคดีที่ยังสามารถเดินได้
อย่างไรก็ตาม แม้จะอายุถึง 34 ปี แล้ว แต่ ยายหวาด เคยมีลูกมาแค่คอกเดียว และมีเพียงจำนวน 4 ตัวเท่านั้น เป็นสีน้ำตาลเหมือนกันหมด ต่อมามีหลานอีก 5-6 ตัว รวมไปถึงเหลนอีก 2-3 คอก ซึ่งได้เลี้ยงไว้เองบ้าง และแบ่งให้กับคนรู้จักไปเลี้ยงบ้าง เนื่องจากมีแมวจำนวนมากแล้ว และสมัยก่อนไม่นิยมทำหมันแมว เพราะค่าใช้จ่ายสูง ปัจจุบันนี้ ลูก-หลาน-เหลน ของยายหวาด ไม่อยู่รอดเลยสักตัว ซึ่งด้วยอายุที่มากขนาดนี้ ยายหวาด ไม่เคยป่วย ย้อนหลังมาแล้ว 3-4 ปี แต่จะมีอาการเรื่องของความชรา ทั้งการเคลื่อนไหว และอาการหลงลืมเช่นเดียวกับคน ส่วนเรื่องของอาหารการกิน สมัยก่อน ชอบกินของสด เช่น หัวปลา ปลาคลุกข้าว จนกระทั่งกินอาหารเม็ดเป็นแต่ทุกวันนี้ เป็นเปลี่ยนอาหารกระป๋องแทน เนื่องจากภาวะของฟัน ที่ไม่เอื้อต่อการบดเคี้ยว
นอกจากนี้ นางวรรณา หรือ ป้าไพ ยังบอกว่า ยายหวาด ถูกเลี้ยงมาแบบปล่อย คือ เลี้ยงแบบบ้านๆ มีอิสระ และทุกวันจะต้องมีเวลาให้ และพยายามสังเกตลักษณะนิสัยหรือสิ่งที่ชอบของแมว และที่สำคัญถ้าป่วย แต่ไม่มากก็ให้ดูแลหายาให้กินตามอาการ แต่ถ้าเกิน 3 วัน ควรรีบพาไปรักษาทันที อย่างไรก็ตาม ทางครอบครัว ป้าไพ พึ่งเปิดช่องทางสื่อโซเชียล ทั้งเฟซบุ๊ก/ ยูทูบ ไว้พูดคุยแลกเปลี่ยน สำหรับคนที่รักแมวด้วยกัน โดยใช้ชื่อว่า ยายหวาด siamese cat 1987 ไว้อีกด้วย