วันที่ 5 ส.ค. นายเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล ได้ออกมาโพสต์ ข้อความที่ตนเองกล่าวไว้เมื่อวันที่มีพิธีสาบานตนของนิสิตจุฬาฯ เมื่อวันที่ 3ส.ค.ที่ผ่านมา โดยขอบคุณที่ข้อความที่ตนเองพูดไม่ได้ถูกตัดทอนใดๆในหนังสือเปิดรั้วจามจุรี 60 โดยในตอนหนึ่งได้พาดพิงถึงรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี บอกว่า ระบอบทหาร เป็นระบอบเผด็จการ ซึ่งเผยแพร่ในหนังสือเปิดรั้วจามจุรี'60 แจกให้นิสิตปีหนึ่งทุกคน
ข้อความต้อนรับนิสิตใหม่ของผมในฐานะประธานสภานิสิตจุฬาฯ
ผมต้องขอสรรเสริญ กองสาราณียกรที่ไม่เซนเซอร์ข้อความผมเลย
ซึ่งเขียนท้าทายรัฐบาลทหาร และระบอบเผด็จการ และขอบคุณนายก อบจด้วย
ที่กรุณาให้ผมใช้พื้นที่หน้ากระดาษของเขา โดยเขาเขียนเพียงเล็กน้อย
-------------
สวัสดีครับ นิสิตใหม่แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ต่อไปจากนี้จะเป็นการกล่าวต้อนรับที่ไม่เหมือนที่ผ่านมา
ขอต้อนรับเพื่อนๆสู่โลกอีกโลกหนึ่งที่อาจจะไม่คุ้นเคยกับพวกเรา เราอยู่ในโรงเรียนประถมและมัธยมมาเป็นเวลาหลายปี ในโรงเรียนครูมีอำนาจเต็มที่ จะลงโทษนักเรียนอย่างซาดิสต์อย่างไรก็มีให้เห็นอยู่เนืองๆ เด็กก็มักไม่กล้าฟ้อง ยอมทำบุญให้ครู สำหรับคนคิดแตกต่าง กฎหมู่ของห้องก็จะลงทัณฑ์เขาไม่ให้นอกลู่นอกทาง แต่การศึกษาในมหาวิทยาลัย ข้อแตกต่างคือ ความสำเร็จจนเกิดผลอันเลิศจะเกิดขึ้น ไม่ใช่จากการเชื่อฟังครู ไม่เถียงไม่คิดเหมือนเด็กมัธยม ทำตามกฏระเบียบโดยไม่คิดตั้งคำถามใดๆว่ามันสมควรบังคับแค่ไหน หากจะสำเร็จได้ก็มาจากการมีวุฒิภาวะจากภายในตนเองของผู้เรียน ไม่ต้องรอคำสั่งให้ซ้ายหันขวาหัน กล้าที่จะคิด กล้าที่จะลองค้นหาเพื่อค้นพบอะไรใหม่ๆที่ยังไม่เคยพูดคุยหรือมีมาก่อน
เพื่อนๆอาจจะตั้งคำถามแย้งผมว่า ถ้าการศึกษาในมหาวิทยาลัยต้องการผลิตบุคคลเป็นแบบนี้ขึ้นมา แล้วทำไมไม่ปล่อยให้เรามีวุฒิภาวะของตัวเอง ฝึกที่จะคิดตั้งแต่ในโรงเรียนเลยล่ะ มารอมหาวิทยาลัยก็อาจจะทำแบบนั้นยากแล้ว นั่นก็น่าคิดว่าผู้ใหญ่ไทยเห็นโรงเรียนเป็นที่ยัดความรู้เช่นเดียวกับมหา’ลัยไหม
อธิการบดีเคยบอกว่า มหาวิทยาลัยเพื่อนบ้านใกล้เคียงไปไกลกว่าเราทั้งที่เริ่มพร้อมๆกัน นี่ก็แสดงว่า มหาวิทยาลัยไทยวัดความสำเร็จที่พวกพ้องมากกว่าหรือเปล่า เก่งแต่ในไทยไหม และสุดท้ายเมื่อการศึกษาเป็นแบบนี้ สังคมไทยก็ล้มเหลวด้วยในการผลิตความเป็นเลิศ การที่รัฐบาลทหารขึ้นมา ควบคุมบงการความคิดเรา การที่มหาวิทยาลัยยังมีบางคณะไล่จับคนแต่งกายผิดระเบียบ มันก็คือปรากฏการณ์หนึ่งของการสร้างการศึกษาที่ล้มเหลวและสังคมที่ล้มเหลวใช่หรือไม่
นิสิตใหม่ต้องคิดเอง นี่เป็นแค่การชวนให้คิด อย่างไรก็ดี สุดท้ายนั่นก็แล้วแต่เรา นี่คือเสน่ห์อย่างหนึ่งของมหาวิทยาลัยที่ยังไม่ถูกรัฐบาลทหารทำลาย นั่นคือ “โอกาส” “ทางเลือก” มหาวิทยาลัยแห่งนี้จากนี้ไป ในเวลาไม่กี่ปีอาจจะเป็นลมหายใจแห่งเสรีภาพที่ทำให้เราเจริญงอกงาม เจอเพื่อนดีๆ และเปลี่ยนแปลงสังคมให้ดีขึ้น มีไฟแห่งจินตนาการ หรือจะเป็นที่เราหมกตัวอยู่กับโลกเดิมๆที่ผู้ใหญ่เขาสร้างให้เรา
เนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล
ประธานสภานิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ประจำปีการศึกษา 2560
Cr.Facebook Netiwit Chotiphatphaisal