หลายเสียงยังคงเห็นด้วยให้ทางโรงเรียนมีการจัดงานวันแม่อยู่เป็นปกติ แต่ถึงอย่างไรมีเสียงสนับสนุนก็ย่อมต้องมีเสียงคัดค้านเป็นธรรมดา อย่างคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวผู้กล้าแกร่งแห่งวงการบันเทิง "หมู พิมพ์ผกา" ประกาศเจตนาดีๆ อย่ารอรีให้โรงเรียนยุติกิจกรรมไหว้บุพการี พร้อมเผยวิธีจัดการกับงานสุดอึดอัดนี้ด้วยการพาลูกชายหนีเรียนไปทำกิจกรรมอย่างอื่นด้วยกันดีกว่า
ไม่ใช่เรื่องน่าเห็นใจหรือสงสารใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเรื่องราวแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้น สำหรับภาพเศร้าๆ ของเด็กน้อยๆ ที่ไร้ผู้ปกครองมางานวันแม่ - วันพ่อ การนั่งรอเฝ้าดูพิธีการที่เพื่อนๆ ต่างแสดงความรักแก่บิดามารดาให้ผ่านพ้นไปแต่ละวินาทีนั้น ทุกๆ ครั้งคือการสร้างบาดแผลที่ยากจะสมานในจิตใจเด็กที่ขาดตรงนี้
ล่าสุด นักแสดงชื่อดังอย่าง "หมู-พิมพ์ผกา เสียงสมบุญ" คุณแม่ของพระเอกสุดสมาร์ท "นาย ณภัทร" ได้ออกมแสดงความคิดเห็นถึงเรื่องดังกล่าวไว้ในเฟซบุ๊กแฟนเพจส่วนตัว ความว่า
"หนีงานวันแม่ สวัสดีวันแม่ ที่กำลังจะมาถึง : วันที่เด็กๆ จะได้แสดงความกตัญญูต่อมารดา ต่อหน้าครูบาอาจารย์ และเพื่อนๆ ...... แต่!!! รู้มั๊ย !!! ... พอลูกดิฉันเข้าอนุบาล 3 .. ถึงวันแม่,วันพ่อทีไร แทนที่ดิฉันจะไปนั่งร่วมพิธีที่โรงเรียน ให้ลูกได้กราบแสดงความกตัญญู. .... ดิฉันมักจะชวนลูกโดดเรียนค่ะ" ใช่ค่ะคุณฟังไม่ผิด โดดเรียน พาเค้าไปนั่งรถไฟเที่ยว ดูหนังบ้าง เดินห้างบ้าง แฮปปี้มากค่ะ หากต้องการแสดงความรักความกตัญญูก็มา กราบแม่ที่บ้าน 2 คนก็พอ ...
... ย้อนกลับไปเมื่อ 20 ปีก่อน เหตุเกิดจาก งานวันพ่อ ก็ลูกดิฉันไม่มีพ่อนี่คะ แม่คนนี้หละ เป็นได้ทั้งพ่อและแม่ ก็ต้องไปนั่งในพิธีแทนพ่อ หันซ้าย หันขวา มีแต่คุณพ่อท่านอื่นๆ มานั่ง ดิฉันเป็นหญิงเพียงคนเดียว ในตอนนั้น เราว่าเราก็สตรองพอแล้วนะ เจอเพลงบิ้วอารมณ์ซึ้งๆ ตอนลูกมากราบนี่! ไม่ว่าจะวันพ่อ,วันแม่ เราก็น้ำตาแตกทุกครั้ง ...ใช่ค่ะดิฉันซึ้ง... แต่พอเงยหน้าดูคุณพ่อท่านอื่น ผู้ชายเค้าไม่ร้องกันนี่นะ 55... มีดิฉันผู้เป็นหญิง บ่อน้ำตาแตกอยู่ผู้เดียว น้ำตาไหลเดินลงเวที ครูและแม่ๆ เดินตรงดิ่งมาปลอบเราอย่างอ่อนโยนว่า ...
"ไม่เป็นไรนะ ลูกไม่มีพ่อไม่เป็นไร"!!!! "... เอ่อ ... ใช่ค่ะ ดิฉันไม่เป็นไรค่ะ ที่ร้องไห้นี่ เพราะว่า ซึ้งค่ะ ซึ้งที่ลูกรู้จักกราบได้น่าเอ็นดู ประกอบกับเพลงโศกที่โรงเรียนเปิดบิ๊วอารมณ์ !!.... !!!!! ใช่ค่ะ หลังจากนั้นดิฉันพาลูกโดดเรียนทุกเทศกาลวันพ่อ,วันแม่ค่ะ ... 555 พากันไปจู๋จี๊ฉลองเทศกาลอันศักดิ์สิทธิ์แสดงความรักกันแค่สองคนแม่ลูก..."
สำหรับใครที่กำลังเรียกร้องให้โรงเรียนเลิกจัดกิจกรรมนี้ อย่ารอค่ะ! อย่ารอ ให้โรงเรียนมีมติยกเลิกงานนี้ เพราะมันจะไม่ทันเวลา ที่จะทำให้เด็กกำพร้า มีบาดแผลในใจ ... พาเด็กในสังกัดของคุณ โดดเถอะค่ะ พาออกไปท่องเที่ยว สร้างความรักความสุขให้เค้า สละเวลาเพียง 1 วัน วางแผนล่วงหน้าไว้เลย ไม่ว่าคุณจะเป็น พี่ ป้า น้า อา ปูย่าตายาย ของเด็กคนใดคนหนึ่ง ที่ขาดพ่อ หรือ แม่ ช่วยสละเวลาอันมีค่าของท่าน พาเค้าออกไป อย่าได้ให้เห็น ภาพบาดตาบาดใจ... เพราะมันจะกลายเป็นแผลในใจ... "ที่กล้าบอกกล้าทำแบบนี้เพราะ กาลครั้งหนึ่ง ดิฉัน ดญ. พิมพ์ผกา ในวัยเด็ก ก็เคยนั่งแอบอยู่ท้ายแถวซุกหน้ากอดเสาร้องไห้ เพราะไม่มีใครมาร่วม ในพิธีวันแม่อันศักดิ์สิทธิ์ ..... มันเจ็บปวด อย่างสาหัส ใครไม่เคยเจอกับตัว ไม่รู้หรอก !!!"...
นี่คืออีกมุมของซิงเกิลมัมที่สะท้อนออกมาจากประสบการณ์ตรง จากโมเมนต์ที่ควรมจดจำบางทีอาจเป็นช่วงเทศกาลที่เด็กๆ บางคนอาจไม่อยากให้มีเลยเสียด้วยช้ำ ใครเห็นด้วยก็ช่วยส่งต่อความคิดนี้ของแม่หมูกันด้วยนะคะ
