ทำใจ..."น้ำหวาน"เจอหนุ่มโรคจิตก่อกวนไม่เลิก

ไม่ได้คุยค่ะ แต่ว่าถามคุณตำรวจ เขาบอกว่ามันเป็นดีลเหมือนป่วยประมาณนี้ก็รักษาเท่านี้ ตามอาการ เพราะวันนั้นที่น้องเขาหนีออกจากบ้านเหมือนนักสืบเลยอ่ะ มีคนโทร.มาหนีออกจากบ้านไปเดอะมอลล์ หวานก็ อ้าวรู้ได้ยังไงว่าน้องไปเดอะมอลล์ หวานก็เริ่มงง พอตอนหลังก็ไปเจอ ตอนแรกก็อยากจะไปเยี่ยม แต่หวานก็ไม่แน่ใจว่าถ้าเราไปเยี่ยมคนอื่นจะมองว่าเราใจดี หรือว่าใจร้าย

เคยได้คุยกับน้องสองคนไหมว่าจะเอายังไง ?
ก็อยากถามนะคะว่าจริงๆ น้องเพิ่งอายุ 24 เองอ่ะ แล้ว ซาซ่า มันครบรอบ 20 แล้ว คือทัน ซาซ่าด้วยเหรอ(หัวเราะ)



ทำไมถึงไม่ได้มีโอกาสคุยกัน ?
เพราะว่าเหมือนวันนั้นที่จะมาคุยที่ดอนเมืองค่ะ ทางน้องเขาอาหารเป็นพิษหรือท้องเสีย คุณแม่ก็เลยมาแทน ทีนี้น้ำหวานก็เลยอยากจะรู้จริงๆ ว่าน้องเขาอยากได้อะไรจากหวาน ถ้าอยากได้กำลังใจ อยากได้การพูดคุยหรืออะไรอย่างงี้ หวานก็ยินดี แต่ขอให้มาในรูปแบบของความบวก ไม่เอาบาป ไม่เอาบวม ปาด หั่น เชือด อะไรแบบนี้ ไม่เอาค่ะ

ถ้าวันนี้เขายังเป็นแบบนี้ได้คุยกับคุณแม่เขาไหมว่าต้องไปบำบัดเพิ่มเติมต่อ ?
คุยผ่านคุณตำรวจนะคะ ว่าอยากให้น้องไปรักษาเพิ่มเติม เพราะว่าจริงๆ แล้วมันเอาไม่อยู่แล้ว คือต้องเพิ่มระดับการรักษาขึ้นไป



พอจะเป็นไปได้ไหม ?
หวานว่ามีนะคะ อีกไม่นานนี้หวานอาจจะต้องไปปรึกษาคุณหมอที่โรงพยาบาลที่น้องรักษา คือวันนั้นหวานก็แนะนำคุณแม่ไปคือทางพี่ๆ นักข่าวหลายคน วันนั้นหลังจากเสร็จงาน หลายคนยังอยู่เขาก็แนะนำว่าไปตรงนี้ไปตรงนั้น มีที่บำบัดอะไรแบบนี้ค่ะ ก็เหมือนช่วย ทุกคนช่วยน้องมากเลยค่ะ

รู้สึกยังไงที่เขายังมาคอมเมนต์ ?
มันก็เริ่มชินค่ะ ก็แบบทำใจ

กลัวจะมาแบบถึงเนื้อถึงตัวเราไหม ?
กลัวค่ะ แต่คือตอนนี้กลัวน้อยลง เพราะเราเห็น เขาหน้าตาเป็นแบบนี้ เราระมัดระวังตัวได้ แต่เวลากลับบ้านดึกๆคุณแม่ก็ยังต้องรอเปิดประตูอยู่ค่ะ คือมันก็ไม่หาย ไอ้โรคสุขภาพจิตทางบ้าน มันน่ากลัว แล้วเวลาหมาเห่าก็แบบใครมาอ่ะ มีคนตามมารึเปล่า เพราะคุณแม่เขาบอกว่าน้องไม่เคยออกจากบ้านเลย แล้วคุณแม่ก็หลุดมาว่าน้องมีออกไปซื้อน้ำบ้าง ออกไปซื้อขนมบ้าง แล้วหวานก็เลยแบบแล้วตกลงน้องออกหรือไม่ออกค่ะคุณแม่ แม่ก็เลยบอกว่าออกบ้าง หวานก็เลยกลัวว่าจะออกมาเยี่ยมหวานที่บ้าน ก็กลัวเหมือนกัน