อาคารไม้ขนาดยักษ์ที่ตั้งใจจะใช้เป็นโรงแรมคาสิโนสุดหรูเมื่อปลายศตวรรษที่ 19 แต่กลับถูกใช้เป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก่อนจะปิดลงเมื่อ 50 กว่าปีก่อนและอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ เสี่ยงอยู่ไม่พ้นปีหากไม่รีบปรับปรุง
อีรอล เบย์ทาส ผู้ดูแลรักษาอาคารหลังนี้มากว่า 30 ปีกล่าวว่า “ผมไม่คิดว่ามันจะรอดพ้นฤดูหนาวปีนี้” พร้อมส่ายหน้าไปที่เศษซากหลังคาและกระดานไม้ที่เท้าของเขา อาคารขนาดใหญ่ราวคฤหาสน์ที่สร้างขึ้นจากไม้หลังนี้สร้างขึ้นช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และเป็นอาคารสูง 6 ชั้นที่มีเอกลักษณ์และถูกใช้เป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพรินคิโพกรีกออร์ธอด็อกซ์จนกระทั่งปี 2507 ที่รัฐบาลตุรกีสั่งปิดลง
อาคารแห่งนี้สร้างเสร็จเมื่อปี 2441 เดิมทีตั้งใจก็สร้างเป็นโรงแรมคาสิโนสุดหรูตามความต้องการของบริษัทท่องเที่ยวกองปางญีเดส์วากงส์-ลิตส์ ซึ่งเป็นผู้ประกอบการรถไฟสายโอเรียนต์เอ็กซ์เพรส์และต้องการใช้โรงแรมนี้ดึงนักท่องเที่ยวกระเป๋าหนักเข้ามา
สถาปนิกคืออเล็กซองดร์ วัลโลรี ผู้อยู่เบื้องหลังการออกแบบโรงแรมเปราพาเลซที่อิสตันบูล แต่กลับไม่เคยได้รับใบอนุญาตประกอบการจากสุลต่านอับดุลฮามิดที่ 2 เนื่องด้วยประเด็นทางศีลธรรม จึงกลายมาเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าในปี 2446 และรับเลี้ยงเด็กชาวกรีกออร์ธอด็อกซ์มากรวมเกือบ 5,800 คนตลอดระยะเวลา 60 กว่าปีก่อนจะปิดตัวลงเมื่อ 50 กว่าปีก่อน
ทีมผู้เชี่ยวชาญจะตรวจเยี่ยมอาคารไม้ที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปแห่งนี้ช่วงฤดูร้อนเพื่อประเมินว่าต้องปรับปรุงมากแค่ไหน ซึ่งคาดว่าค่าใช้จ่ายอาจจะสูงถึง 50 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (ราว 1.59 พันล้านบาท) โดยโครงสร้างต่างๆ ยังแข็งแรงดีแต่ปัญหาใหญ่คือหลังคา
ภาพ AFP