"ซี ศิวัฒน์"กล่าวคำไว้อาลัยสุดซึ้งถึง "แตงโม" เป็นเหมือนคนในครอบครัว เติบโตมาด้วยกัน สร้างแรงบันดาลใจให้เสมอ กตัญญูต่อบุพการี ไม่ติดหรูใช้แบรนด์เนม สุจริตต่อความรู้สึกตัวเอง
เมื่อช่วงค่ำวันที่ 13 มี.ค. ที่คริสตจักรเสรีภาพกรุงเทพ เขตสะพานสูง กทม. มีการจัดพิธีไว้อาลัย "แตงโม" ภัทรธิดา (นิดา) พัชรวีระพงษ์ นักแสดงชื่อดังที่เสียชีวิตจากการพลัดตกเรือเมื่อคืนวันที่ 24 ก.พ.65 เป็นวันที่ 3 ซึ่งเป็นวันสุดท้าย "ซี" ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ นักแสดงชื่อดัง ได้ขึ้นกล่าวคำไว้อาลัยแตงโม ว่า จากใจเลย ผมไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน ไม่คิดว่าจะได้มากล่าวคำไว้อาลัยกับเพื่อนที่เราสนิทกันมาก่อนจริง ๆ จริงๆไม่น่าจะใช้คำว่าเพื่อนผมรู้สึกว่าโมคือคนในครอบครัวผมคนหนึ่ง เราสองคนเติบโตมาด้วยกัน เข้าวงการมาด้วยกัน มีผู้จัดการคนแรกด้วยกัน เข้าวงการพร้อมกัน มีชื่อเสียงโด่งดังด้วยกัน รับรางวัลพร้อมกัน เราเป็นคู่ขวัญเรามีเรื่องราวสนุกสนานผ่านร้อนผ่านหนาวด้วยกัน ที่บอกโมเป็นครอบครัวของผมเพราะเราเหมือนเด็กอ่อนที่เข้าวงการมาด้วย โดยไม่เข้าใจถึงความรับผิดชอบใด ๆเราเรียนรู้และเติบโตพร้อมๆกัน
"ซี" กล่าวอีกว่า วันนี้ผมมีความรู้สึกหลายอย่าง รู้สึกดีใจและเสียใจไปพร้อม ๆกัน ดีใจที่งานวันนี้สวยงามเหลือเกิน ทุกอย่างที่พี่เอ พี่อั้มทำให้สวยงามเหลือเกิน ดีใจที่วันนี้ทุกคนรักโมเหลือเกิน แต่มันเจ็บปวดใจมากเหลือเกินที่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกันจริงๆ
"ผู้หญิงคนนี้สร้างแรงบันดาลใจให้กับผมเสมอ ตอนที่เรามีโอกาสทำงานด้วยกัน สมัยก่อนผมเป็นวัยรุ่นทำงานได้รับเงินตามประสาวัยรุ่นก็คงหาซื้อของให้กับตัวเอง แต่ผู้หญิงคนนี้เหมือนที่พี่เอบอกเรื่องราวของโมเหมือนตำราชีวิตเล่มใหญ่เล่มหนึ่งสิ่งที่เธอทำคือ เธอไม่ได้นำเงินไปใช้ส่วนตัวก่อน เธอนำเงินนั้นไปให้บุพการีของเธอก่อน และเธอบอกผมว่าเธอไม่จำเป็นต้องใช้อะไร ถ้าคนรู้จักโมจริงๆโมไม่ได้เป็นคนติดแบรนด์เนมนะครับ เธอใช้อะไรก็ได้ ใช้กระเป๋าย่าม ทำให้ผมเห็นว่าโมเป็นแบบนี้ตั้งแต่ยังไม่ดัง นี่คือตำราชีวิตหน้าหนึ่ง
"ซี" กล่าวด้วยว่า และอีกสิ่งหนึ่งตลอดระเวลาที่ผมได้รู้จักโมเป็นคนที่สุจริตต่อความรู้สึกตัวเอง คิดอย่างไรพูดแบบนั้นไม่มีพิษ ไม่มีภัย ไม่เสริมไม่มีแต่ง การที่เธอจะรักใครสักคน ไม่ว่าเขาคนนั้นจะเป็นใคร จะรวย จะจน จะสนิทหรือไม่สนิทก็ตาม จนผมต้องถามว่าทำไมต้องทำอย่างนั้นไม่กลัวคนอื่นตัดสิน ไม่กล้วคนอื่นเขาว่าเหรอ ซึ่งมีคนตัดสินและว่าเธอ แต่สิ่งที่เธอตอบผมมาคือ ไม่เป็นไรเธอรู้ดีว่าเธอสุจริตใจ คนอื่นไม่รู้ไม่เป็นไรแต่เรารู้เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว วันนี้คงปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกคำพูดของโม ต้องกลับมามองเรื่องราวชีวิตของเรา จนวันนี้แม้โมจะไปอยู่ในพื้นที่ที่ดีกว่า มันสร้างความเปลี่ยนแปลง ทำให้เรามองย้อนกลับมาที่ตัวเองว่า รักของเราในวันนี้เป็นแบบไหน เป็นรักที่สุจริตหรือรักที่มีแต่ได้กันแน่ ผมไม่ใช่คริสต์ แต่คิดว่าเป็นความประสงค์ของพระเจ้าที่โมมาอยู่บนโลกใบนี้เพื่อที่จะสร้างแรงกระเพื่อมครั้งยิ่งใหญ่ และหลังจากนี้คนรอบข้างที่เคยรู้จักกับโมว่าโมเป็นคนอย่างไร วันนี้คนทั้งประเทศได้เห็นแล้วว่าผู้หญิงคนนี้สวยงามแค่ไหน ไม่ว่าโมจะอยู่ที่ไหนก็ตามผมขออธิษฐานจากหัวใจขอให้โมรู้ว่าพวกเรารัก และคิดถึงโมเสมอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ที่โมสร้างให้เราจดจำจะคงอยู่