แม่เผลอหลับลูกชายวัย 2 ขวบครึ่งเดินออกมานั่งเล่นปากซอยกลางดึก หลังสะดุ้งตื่นตามหาจ้าละหวั่น
เมื่อเวลา 02.30 น.วันที่ 24 พ.ย. ขณะที่ ร.ต.อ.อากรณ์ ปลอดแคล้ว รอง สวป.สภ.สำโรงเหนือ สมุทรปราการ กำลังตระเวนตรวจพื้นที่รับผิดชอบอยู่ภายในซอยวัดด่านสำโรง ได้รับแจ้งจากศูนย์วิทยุปราการว่า มีชาวบ้านพบเด็กอายุประมาณ 2-3 ขวบพลัดหลงจากผู้ปกครองมาเดินอยู่คนเดียวที่บริเวณปากซอยด่านสำโรง 24 ต.สำโรงเหนือ อ.เมือง จ.สมุทรปราการ หลังรับแจ้งจึงรีบเดินทางเข้าตรวจสอบ
เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุพบเด็กชายอายุประมาณ 2-3 ขวบกำลังนั่งเล่นอยู่ที่หน้าอาคารพาณิชย์ปากซอยดังกล่าว จึงเข้าทำการสอบถาม ปรากฎว่าเด็กน้อยคนดังกล่าวยังพูดจาไม่รู้เรื่อง และจากการสอบถามชาวบ้านที่ผ่านมาพบต่างไม่มีใครรู้จักและคุ้นเคยแต่อย่างใด เจ้าหน้าที่จึงพาตัวเด็กชายคนดังกล่าวมาที่โรงพักเพื่อดูแลชั่วคราวพร้อมซื้อนมและแพมเพิร์สมาเปลี่ยนให้ เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงได้มี น.ส.วรรณ (นามสมมุติ ) อายุ 23 ปี หอบเอกสารใบเกิดมาแจ้งความร้องทุกข์กับพนักงานสอบสวนว่าลูกชายวัย 2 ขวบ 6 เดือนชื่อ เด็กชายฐิติภัทร์ (ขอสงวนนามสกุล) ได้หายออกจากบ้านที่อยู่ภายในซอยด่านสำโรง 24 / 6 ต.สำโรงเหนือ อ.เมือง จ.สมุทรปราการ เจ้าหน้าที่จึงได้พามาดูตัวเด็กที่เจ้าหน้าที่ตำรวจงานป้องกันและปราบปรามดูแลอยู่ที่ห้องด้านล่าง เมื่อ น.ส.วรรณ ได้เห็นหน้าลูกได้โผเข้ากอดร้องไห้ด้วยความดีใจ
โดย น.ส.วรรณ ได้เล่าว่า ก่อนเกิดเหตุตนได้กลับมาถึงบ้านเวลาประมาณ 4 ทุ่มหลังจากตนอาบน้ำเสร็จก็เอาลูกเข้านอนในห้องและล็อกประตู และตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้เวลาตีสอง ก่อนที่ตนจะเผลอหลับไป จนกระทั่งนาฬิกาปลุกเวลาตีสองตนก็ต้องตกใจเพราะไม่เห็นลูกนอนอยู่ด้วย จึงได้ออกมาถามแม่ แต่แม่ก็ไม่เห็น จึงได้ออกเดินตามหาโดยตะโกนเรียกตลอดซอย ยอมรับตอนนั้นตกใจมากเหมือนจะบ้า จนกระทั่งชาวบ้านที่บริเวณปากซอยบอกว่าเห็นตำรวจมารับตัวเด็กไป ตนจึงรีบกลับเข้าไปเอาเอกสารใบเกิดของน้องและรีบเดินทางมาที่โรงพัก สภ.สำโรงเหนือ พบว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจรับน้องมาดูแลอยู่ น.ส.วรรณ ยังกล่าวอีกว่า น้องเป็นเด็กฉลาดสามารถเปิดตัวล็อกประตูห้องได้เอง และเชื่อว่าน่าจะออกมาจากบ้านในช่วงที่แม่ตนเปิดประตูบ้านเพื่อปล่อยสุนัขออกมาและน้องน่าจะเดินออกมาในช่วงนั้น เพราะบ้านตนห่างจากปากซอยประมาณ 300 เมตร
เบื้องต้นเจ้าหน้าที่ได้ตรวจดูเอกสารแล้วพบว่าเอกสารถูกต้องพร้อมทั้งว่ากล่าวตักเตือน จึงได้ลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานก่อนที่จะให้ น.ส.วรรณ รับตัวลูกชายกลับไป