เหมือนซ้อมขอแต่งงาน "คิมเบอร์ลี่" หวั่นอาถรรพ์เลย 7

ไม่ได้ใส่ค่ะ กลัวหาย (ยิ้ม)

ได้ถามไหมว่าทำไมถึงให้แหวนะ ?
ตอนที่เขาให้ก็ดีใจเพราะว่าเขาไม่ค่อยได้ซื้อของอะไรแบบนี้มาให้เรา และก็เป็นครั้งแรกเลยด้วย แต่ตกใจกว่านั้นคือให้ใส่นิ้วไหนเหรอ เพราะว่ามันใหญ่มาก (หัวเราะ) มันใหญ่ขนาดใส่นิ้วโป้งยังหลวมเลยอ่ะ  ตั้งใจให้ใส่นิ้วไหนเหรอ ทางเขาก็บอกว่านิ้วนั่นแหละ

เราใส่ให้ดูไหม ?

ใส่ให้ดู ก็เอาไปเปลี่ยนที่ร้านค่ะ

ตอนที่เขาให้แหวน เขาเป็นคนใส่ให้เราด้วยหรือเปล่า ?
ไม่ใส่ ใส่เองค่ะ

จำได้ไหมว่าตอนนั้นเขาพูดกับเราว่าอะไรเพราะเขาบอกว่าเขาจำไม่ได้ ?
ก็แค่แบบ Happy Anniversary นะ

ตอนนั้นคิดไหมว่าเขาขอเราแต่งงานหรือเปล่า ?
ไม่นะคะ แค่ให้เฉยๆค่ะ ถ้าขอแต่งงานก็ต้องคุกเข่านะ (หัวเราะ) เขาให้พร้อมกับดอกไม้ เขายังเขียนการ์ดไม่เสร็จเลยแล้วเราก็มาถึงแล้ว

เป็นการตีตราจองไว้นานแล้ว ?
อ่อ ดีค่ะ (ยิ้ม)

เป็นการวัดไซส์แหวนก่อนแต่งงานหรือเปล่า ?

ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะค่ะ(ยิ้ม)

หมากบอกไปดูแหวนแต่งงานกันมาแล้วด้วย ?
ไม่ใช่ (หัวเราะ) ตอนนั้นคือไปดูของขวัญให้ผู้จัดการ ก็เลยไปร้านเพชรกันค่ะ และก็มันมีเยอะมากเลยอะไรอย่างนี้ค่ะ

เราถือโอกาสดูแหวนแต่งงานไปเลยไหม ?
เราก็เลยอันนี้สวยดี (หัวเราะ) ไม่ได้ตั้งใจค่ะ แค่ไปเป็นเพื่อนเฉยๆ

เพชรเม็ดใหญ่ไหม ?
พอดีนิ้วคิมเลย ไม่ๆแต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็อะไรก็ได้ค่ะ

เร็วนี้เลยไหม ?

ยังๆค่ะ อย่างที่บอกว่าไปดูของขวัญให้ผู้จัดการค่ะ ก็เลยให้เขาไปเป็นเพื่อน

มีความรู้สึกไหมว่ามันใกล้แล้วนะ ?
เราก็ใช้ชีวิตทุกวันให้มันมีความสุขค่ะ อาจจะคิดว่าเลข 7 แล้ว บางคนอาจจะมองว่าเป็นอาถรรพ์นะ เราก็แค่รู้สึกว่าทำให้ดีที่สุดในทุกๆ วันก็พอแล้ว เราเลยยังไม่ได้โฟกัสไงคะว่าอนาคตมันจะต้องเมื่อไหร่

กลัวไหมกับอาถรรพ์เลข 7 ?
ก็กลัวนะ พยายามคิดว่าทำไมจะต้องเป็นเลข 7 อะไรอย่างนี้ มันก็เป็นความจริงของเราทั้งคู่แล้ว นิสัยที่มันเลวที่มันดี เรารู้กันหมดแล้ว

มีตกลงกันไหมว่าปีนี้จะทะเลาะกันน้อยลงหรืออะไร ?
ไม่เลยค่ะ ก็ใช้ชีวิตเหมือนปกติ เหมือนทุกวันค่ะ

เป็นไปได้ไหมว่าถ้าผ่านเลข 7 ไปแล้ว เราจะมองเรื่องอนาคตกันมากขึ้น ?
ก็จะเก็บตังค์มากขึ้นค่ะ (หัวเราะ)

ถามถึงทริปเชียงราย เห็นเราบ่นหมากจนหูชาเลย ?
ใช่ค่ะ ก็เพราะว่าทริปนั้นเขาอยากจะเอารถคุณลุงไป ซึ่งเขาเอาไปซ่อมมาแล้ว 3 อาทิตย์ เขาก็บอกว่าเปลี่ยนเบรคเปลี่ยนอะไรทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ปลอดภัยแน่นอน เราก็เลยถามย้ำว่าชัวร์แล้วนะ เพราะรถคิมสแตนบายรออยู่นะถ้าอยากขับ เขาก็บอกว่าชัวร์คันนี้มาใหม่กริ๊บเลย ก็ขับไป ก็ตั้งใจจะไปแค่เชียงรายและก็เอาขนมไปแจกให้กับน้องๆ ที่โรงเรียนค่ะ เท่านั้นแหละตอนที่ขับไปเด็กๆก็กรี๊ดบ๊ายบายเราอย่างเท่เลย แต่พอไปกลับรถเท่านั้นแหละ สตาร์ทไม่ติด ทำไงเนี่ย อายเด็กเด็กออกมาดูกันหมดเลยว่าเกิดอะไรขึ้น(หัวเราะ) แล้วก็เรียกให้เด็กๆ มาช่วยเข็นด้วย (หัวเราะ) เขินๆ นิดหนึ่ง

เขาบอกว่าเขายังไม่เข็ด ถ้าซ่อมแล้วจะพาเราไปใหม่ ?
ไม่ค่ะ ไม่ไปแล้ว (หัวเราะ) ไม่เอาแล้วค่ะ เข็ดแล้วค่ะ

ไม่ให้โอกาสรถคันนี้อีกแล้วหรอ ?

ไม่แล้วค่ะ (หัวเราะ)

อยากบอกอะไรเขาไหม ?

ตอนแรกนึกว่าเขาแกล้ง แกล้งสตาร์ทไม่ติด ก็บอกจริงป่าวเนี่ย เขาก็บอกจริง คือแบบ...(หัวเราะ)ไม่รู้จะพูดยังไงเลย

เขาหน้าเสียเลยไหม ?

เขาก็คงเขินเหมือนกัน(หัวเราะ)

เป็นแฟนหมากต้องอดทน ?

เข็นรถหรอ (หัวเราะ) ไม่เป็นไรค่ะ

ทริปหน้าไม่เอาแล้วรถคันนี้แล้ว ?
ไม่เอาแล้วค่ะ เขาตั้งใจจะขายลุงแล้ว จะไม่มีลุงอีกแล้ว (หัวเราะ)