อาถรรพณ์มนตรานาคราช ตำนาน "ปู่อือลือ" ราชาต้องคำสาปแห่ง "ภูลังกา"

วันหนึ่งนางสนมเข้ามาพบว่าเจ้าหญิงกลายร่างเป็นพญานาค ทำให้ชาวเมืองต่างพูดกันปากต่อปากไปทั่วเมืองรัตพานครว่า เจ้าชายฟ้าฮุ่ง มีพระชายาเป็นพญานาค เรื่องไปถึงพระเจ้าอือลือราชา สร้างความไม่พอใจเป็นอย่างมากจึงขับไล่ นาครินทรานี ธิดานาคราช กลับลงเมืองบาดาล โดยแจ้งให้พระยานาคราช มารับธิดากลับไป

แต่ก่อนกลับพระยานาคราชได้ทวงเครื่องราชกุธภัณฑ์ของตระกูลคืน ซึ่งพระเจ้าอือลือราชา อ้างว่าไม่สามารถนำคืนได้ เพราะนำไปแปรสภาพปะปนกับสมบัติของรัตพานครเสียแล้ว 



เหตุผลดังกล่าวสร้างความเดือดดาลแก่พระยานาคราช เป็นอย่างมาก จึงประกาศจะทำลายเมืองรัตพานครให้ราบเป็นหน้ากลอง

หลังจากพระยานาคราชกลับเมืองบาดาลไปแล้ว กลางดึกวันเดียวกันพระยานาคราช ก็ยกไพร่พลมาถล่มเมืองรัตพานคร ด้วยอิทธิฤทธิ์ของพญานาคราช เมืองรัตพานคร จึงพังทลายลงและถูกปกคลุมไปด้วยผืนน้ำกลายเป็นบึงโขงหลง ไม่มีใครรอดไปจากเหตุการณ์ครั้งนี้



แต่ด้วยนาคราชาศรัทธาในพุทธศาสนา จึงเหลือไว้เพียง 3 เกาะ ซึ่งเป็นที่ตั้งของวัด 3 แห่ง วัดดอนแก้ว หรือ วัดแก้วฟ้า วัดที่สองคือ วัดดอนโพธิ์ หรือ วัดโพธิสัตว์ และวัดดอนสวรรค์ หรือ วัดแดนสวรรค์

เมื่อนางนาครินทรานี ทราบข่าว ด้วยความรักที่มีต่อ เจ้าชายฟ้าฮุ่ง จึงหนีขึ้นมาจากเมืองบาดาล ตามค้นหาพระศพของเจ้าชายฟ้าฮุ่งไปถึงแม่น้ำสงคราม และดำผืนดินค้นหาจนเกิดเป็นลำห้วยชื่อห้วยน้ำเมา (เมารัก) ทว่าสุดท้ายก็ไร้ซึ่งพระศพของเจ้าชายฟ้าฮุ่ง พระนางจึงตัดใจดำกลับเมืองบาดาลไป



ส่วนพระเจ้าอือลือนั้น ถูกพญานาคราชกุมตัวเอาไว้ พร้อมกับสาปให้กลายเป็นพญานาค และกลายเป็นหินนอนขดหลับใหลอยู่ที่ภูลังกา พร้อมกับสาปแช่งให้เฝ้าอยู่ที่นั่นตราบนานเท่านาน จนกว่าจะมีเมืองใหม่เกิดขึ้นบนผืนแผ่นดินดังกล่าว



ปัจจุบันอำเภอบึงโขงหลง แยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ขึ้นตรงกับจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งตั้งเป็นจังหวัดเมื่อหลายปีก่อน ถือเป็นเมืองใหม่ตรงตามคำสาปแช่งของพญานาคราช

ส่วนพื้นที่เมืองรัตพานครที่ถูกพญานาคยกไพร่พลถล่ม คือบริเวณพื้นที่ชุ่มน้ำบึงโขงหลง เนื้อที่ 13,837.5 ไร่และได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำสำคัญระหว่างประเทศ หรือ แรมซาร์ ไซต์ รวมถึงยังเป็นพื้นที่กักเก็บน้ำเพื่อการเกษตรในหน้าแล้งของกรมชลประทาน ตามพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 อีกด้วย

อ่านข่าวเด่นประเด็นโดนแบบต่อเนื่องไม่ขาดตอน