ซึ้งเลย ! โควิดไม่ใช่เงินแต่มันวัดระดับจิตใจคน "รัศมีแข" เผยความลับพ่อแท้ๆ ไม่รู้เพศที่แท้จริง !

จริงๆ อยากบอกไหม ? 
รัศมีแข : อยากให้เขารับรู้มากกว่าว่าที่ผ่านมาเราแต่งงานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว เพราะว่ามันคือชีวิตของเรา จริงๆ ก็อยากให้เขาเห็นว่าเราเก่งนะ เราทำมาจนมาอยู่ได้ขนาดนี้ ก็คิดว่าเขาน่าจะภูมิใจ



ถ้าเกิดไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ก็จะไปหาคุณพ่ออยู่แล้ว ?
รัศมีแข : ใช่ครับ ตอนนี้ไปไม่ได้

แล้วเราจะพาแฟนไปหาคุณพ่อไหม ?
รัศมีแข : ไม่พาไป ไปกับเพื่อน แฟนพักไว้ก่อน เรามีความรู้สึกว่าเราไปกันเองก่อนก็ได้ เพราะถ้าแฟนไปด้วยเดี๋ยวมันจะมีเรื่องความลำบากนู่นนี่นั่นเข้ามา

มาพูดถึงการกักตัวอยู่บ้านบ้าง แต่ละวันทำอะไร ?
รัศมีแข : ช่วงอาทิตย์แรก เหมือนกับโลกถล่มไปแล้ว ชีวิตหลุดหาย ฉันไม่รู้จะทำยังไง นอน โอ๊ย...เบื่อ

ถ้าไม่โดนกักตัววันๆ หนึ่งแขทำอะไรบ้าง ?
รัศมีแข : ออกกำลังกาย ออกไปวิ่งสวนสาธารณะ กิจกรรมทุกอย่างเกือบอยู่ข้างนอกหมด เจอหลาน พออยู่ในช่วงกักตัวเราแทบไม่เจอหลาน ก็ห่วงตัวเล็กก็ไม่ไปอยู่บ้าน ก็เลยมีเพื่อนใหม่ชื่อ TikTok แล้วก็ถือโอกาสทำความสะอาดบ้าน แล้วไลฟ์สด




มีไลฟ์อยู่อันหนึ่งคุณร้องไห้ ?
รัศมีแข : อันนั้นร้องไห้ เริ่มมาจากนั่งรถ แล้วบวกกับสภาวะโควิดแบบนี้ นอนตี 1 ติดซีรีส์เกาหลี อยากมีผัวเกาหลีมาก ตอนนั้นอยากหย่ากับผัว แล้วไปเกาหลี ไปเปิดร้านเหล้าอยู่กับเขา ตอนนั้นอินมาก เราตอนตี 1 ตื่นเที่ยง เราบอกว่าไม่ได้เราจะสโลว์ไลฟ์แบบนี้ไม่ได้ถึงแม้เราจะมีโอกาสได้อยู่บ้าน ขับรถแล้วบอกตัวเองว่าต่อไปเราต้องขยันตื่นเช้าไปไลฟ์ แล้วไลฟ์อยู่ดีๆ มีพยาบาลเข้ามาบอกว่าเป็นพยาบาลช่วยเหลือผู้ป่วยเป็นโรคโควิดอยู่ แล้วพอกลับบ้านมีแต่คนรังเกียจ เราก็ให้กำลังใจเขา แล้วที่ร้องไห้เราบอกว่า ทุกคนคะปรบมือให้กับคุณพยาบาลค่ะ แล้วเชื่อไหมว่าคุณพยาบาลเขาก็ร้องไห้ แล้วเราก็ร้องไห้คือเราเข้าใจเขา แล้วบอกเขาว่าบางทีคนเรามันอยู่ในภาวะที่มันกลัวมาก ก็อย่าไปถือโทษเขาเลย ก็ส่งบ๊วยรัศมีแขไปที่โรงพยาบาลไปให้กำลังใจเขา



เห็นว่าอยู่บ้านเฉยๆ ก็ผวา คิดว่าตัวเองติดโควิดแล้ว ?
รัศมีแข : ทุกวันนี้ยังเป็นอยู่เลย ฉันเจ็บหน้าอก มันเหมือนมีอะไรมาบาดฉันจนมีอยู่วันหนึ่ง แม่งเป็นโควิดให้รู้แล้วรู้รอดเลยดีกว่า แล้วออกสื่อเลย ผมเป็นโควิดจบ ไม่ต้องวิตก คือจิตตกมาก แล้วอยู่คนเดียว ผวาว่ามีคนเดินมาหน้าประตู เห็นรอยเงา แต่จริงๆ คือผ้าม่านมันปลิวลมแอร์

สถานการณ์แบบนี้เกี่ยวกับโควิดมีอะไรที่กลัวที่สุดไหม ?
รัศมีแข : จริงๆ ไม่ได้กลัวโควิด แขศึกษามาเยอะพอ รู้วิธีป้องกัน แต่สิ่งที่แขกลัวที่สุดก็คือมนุษย์ ณ ตอนนี้มันได้เห็นมนุษย์หลายคน ความอีโก้ของมนุษย์ เพราะโควิดวันหนึ่งมันจะเป็นวัคซีน แต่มนุษย์ถ้าเป็นแบคทีเรียแล้วเนี่ยไม่มีวัคซีนเลยนะ

แขจะบอกว่าทัศนคติลบๆ ของคนใช่ไหมที่น่ากลัว ?
รัศมีแข : ใช่ มันน่ากลัวมาก เราก็ถามตัวเองตลอดถ้าเราติดเราจะทำงานยังไง กับการที่โควิดมันหายไปแล้ว แล้วถ้ามีคนแค่ 3-4 คน โอ๊ย...มันจะหายจริงหรอ เริ่มแสดงปฏิกริยา ซึ่งเราอยากบอกทุกคนว่าไม่มีใครอยากตาย ไม่มีใครอยากติด แต่ในเมื่อมันเป็นมาแล้ว มันทำอะไรไม่ได้ ณ ตอนนี้เราให้กำลังใจกัน เรามีเงินเท่าไหร่ เงินก็ไม่สามารถซื้อโควิดให้หายไปจากตรงนี้ได้ ยุค 2020 มันกลายเป็นโรคที่ทุกคนต้องร่วมกันช่วยกันอยู่บ้าน อยู่ห่างๆ กัน รักษาความสะอาด แค่นั้นเอง สำหรับแข สิ่งที่สามารถสรุปได้จากโควิดหลังจากที่มันหายไปจากโลก ไม่ใช่จำนวนผู้ตาย จำนวนผู้รอดชีวิต หรือจำนวนผู้ที่ติดโควิดทั้งหมดรวมกัน สิ่งที่เราจะได้จากโควิดเนี่ยมันทำให้เห็นว่ามนุษย์เป็นยังไง เราพึ่งพาใครได้บ้าง มีใครยื่นมือช่วยเหลือเราบ้าง มีใครมาจัดการเรื่องพวกนี้ให้เราได้บ้าง นี่แหละแขว่าคือสิ่งที่เราจะเห็นหลังจากโควิดหายไป



ตอนนี้สามีอยู่ต่างประเทศ ?
รัศมีแข : อยู่ต่างประเทศ ก็มีนอยด์ๆ บ้าง แต่ก็ทำใจยอมรับกับสิ่งที่มันเปลี่ยนแปลงไว้

เห็นว่ามีช่วงที่ไม่กล้าอุ้ม ไม่กล้าเจอน้องปกป้อง ?
รัศมีแข : ใช่ก็จะมีช่วงที่เรากักตัว ด้วยความที่เราเป็นผู้ใหญ่ไม่รู้ว่ามีเชื้อหรือติดเชื้อน่าจะมีภูมิต้านทานที่โอเค แต่กับเด็กเราผวา ช่วงกักตัวแรกๆ ไม่กล้า รอดูอาการก่อน ไม่ค่อยอยากอยู่ใกล้หลาน คิดถึงหลานมาก คิดถึงจนกระทั่งขับรถไปขอมอง แล้วก็ขับรถกลับ แล้วมีบางวันลืมโทร.ไปเช็กไปถึงเขาหลับ ขับรถกลับ

สถานการณ์โควิดในครั้งนี้สอนอะไรแขบ้าง ?
รัศมีแข : เรื่องของการทำงาน และการเมเนจชีวิต อะไรควรมาก่อน จากที่เราโหมงานจนไม่สนใจครอบครัว ตอนนี้ครอบครัวเริ่มขึ้นมาแล้ว ก่อนหน้านี้ทำงานหนักมาก ไม่มีเวลาไปสวีเดน แฟนต้องบินมา สุดท้ายพอวันหนึ่งทุกอย่างหยุดหมด สายการบินหยุด บินกลับบ้านไม่ได้ เพราะโรค ครอบครัวเราอยู่ตรงนู้น ตายมาทำไง คนที่ตายอยู่ตรงนู้นเราไม่ได้เห็น เราตายอยู่ตรงนี้เขาไม่ได้เห็น เห้ย...ไม่เอาแล้ว



เห็นว่าได้แง่คิดในเรื่องของเงินด้วย ?
รัศมีแข : ใช่ มีเงินทองมากมายตอนนี้ก็ไม่สามารถซื้อตัวเองให้รอดพ้นจากโควิดแล้วใช้ชีวิตปกติ จนกระทั่งแขไปเอาเสื้อวิ่งพี่ตูนทุกอย่าง กระเป๋า แบรนด์เนมที่แขซื้อมา แขเอาไปประมูลแล้วบริจาคหมดเลย ตอนหยิบก็มีเสียดาย แต่ก็บอกตัวเองว่าห้ามยึดติด แล้วก็บริจาคช่วยเงินคนหมดเลย