โดนดูถูกสารพัด "เฟรช อริศรา" เปลือยใจจากเด็กไร้บ้านสู่นักแสดงดัง

ลำบากๆ แม่ก็เช่าห้องห้องหนึ่ง แล้วก็อยู่กันประมาณ 7-8 คน พอเช้าก็ต้องผลัดกันเข้าห้องน้ำแล้วก็ไปโรงเรียน พอมาถึงวันนึงพ่อเสีย แม่ก็เริ่มทำงานมากขึ้นจากขายของชำที่บ้านก็เริ่มรับจ้างซัก รีด ขายข้าวต้ม คราวนี้เราก็ต้องเป็นลูกมือ ตอนเช้าแม่ก็ให้รีดผ้าก่อน เย็นกลับมาก็ซักผ้าตอนนั้นไม่มีเครื่องซักผ้าก็ต้องซักมือ แต่รายได้ก็ยังไม่พอ เพราะว่าหลานบางคนค่าใช้จ่ายไม่พอ เราก็ต้องทำอะไรมากขึ้น แม่ก็ขายข้าวต้ม ขายได้สักพักก็ไม่ไหวเหนื่อย ทีนี้แม่ก็รับจ้างซักรีด แล้วก็ขายของชำ แล้วเราก็รับจ้างอย่างอื่นที่ทำอะไรก็ได้ เช่น เย็บกระดุมผ้าโหล ถ้าเสื้อแขนสั้นเราจะได้ 50 สตางค์ต่อหนึ่งตัว แต่ถ้าแขนยาวเราจะได้ 75 สตางค์ พอหลังเลิกเรียนเราก็เย็บ พอกลางคืนเราก็จับจ้างล้างจาน ได้เดือนละ 800 บาท แล้วก็เสิร์ฟในตลาด



ท้อไหม ทำไมเราต้องเหนื่อยขนาดนี้?
ไม่ได้ท้อเลย เพราะรู้สึกว่าแม่ทำทุกวันเราก็ทำ มันก็เลยรู้สึกว่ามีเวลาว่างปุ๊บก็ต้องทำ ทำอะไรก็ได้ที่มีรายได้