ยังคงรักษาความหล่อได้เป็นอย่างดีสำหรับ "พี่ก้อง-สหรัถ สังคปรีชา" ที่กำลังก้าวเข้าสู่อายุ 51 ปีในเดือนหน้า งานนี้เลยต้องขอถามไถ่ถึงเคล็ดลับความหล่อพร้อมถามถึงโครงการการกุศลที่เจ้าตัวทำมานานหลายปีได้ความว่า
"จริงๆ ต้องบอกว่าไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ ได้รับการติดต่อให้ไปช่วยเหลือมูลนิธิผู้ยากไร้ต่างๆ ก็ค่อนข้างไม่ปฏิเสธเลย 95% ก็ดูจากคิวจากวันที่เราว่างและไหว UNHCR ก็เป็นหนึ่งในโครงการที่ผมให้ความช่วยเหลืออยู่ แต่ว่าอาจจะดูใหญ่โตเพราะเขาเป็นองค์กรใหญ่ เป็นการช่วยเหลือคนระดับเป็นหลายสิบล้าน แต่ก็จะมีอีกหลายองค์กร หลายมูลนิธิที่เราก็ช่วยเหลืออยู่ ในหลายๆเรื่อง ไม่ใช่แต่การช่วยมนุษย์ด้วยกัน รณรงค์การลดใช้ถุงพลาสติก รู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้มันเป็นสิ่งที่เราสุขสบายแล้ว ถ้าทำได้ก็ทำเถอะ มันไม่ได้หนักหนา สละเวลาความสบายบางส่วนมาช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ก็เป็นเรื่องที่น่าจะทำ"
หลายคนเพิ่งทราบว่าพี่ก้องช่วยมานาน 4 ปีแล้ว ?
จริงๆ ก็ไม่ได้ทำงานอยู่ตลอดเวลานะ ก็จะเป็นบางอีเวนต์ที่เวลาเขามีคอนเสิร์ต หรือมีเรื่องให้ช่วย ก็ช่วยไปทำ แต่ระยะเวลาที่ UNHCR เขามาติดต่อผมก็คือ 4 ปี แต่ไม่ได้ไปทำทุกวันทุกอาทิตย์ แต่ถ้าช่วยก็ช่วยจริงจังเลย ก็มีลงพื้นที่บ้าง เคยไปแม่ลา จ.ตาก ก็รู้สึกหดหู่ครับ เขาอยู่กันแบบแร้นแค้น มีอาหารจำกัด มียาที่จำกัด ทุกอย่างจำกัดหมด เรียกว่าเป็นทุกข์กว่าเราเยอะ เราช่วยได้ก็ช่วย ซึ่งปีนี้ทาง UN ก็บอกว่าอยากเอาอีเวนต์ของคอนเสิร์ตผม เป็นเบิร์ธเดย์คอนเสิร์ต แล้วก็รวบรวมเงินมาช่วยผู้ลี้ภัย จริงๆ ผมเกิด 4 พฤษภาคม แต่ 4-6 เราจะมีพระราชพิธี เราก็เลยเลื่อนมาเป็นวันที่ 10 ผ่านไปอาทิตย์หนึ่ง ทุกคนรู้ข่าวก็อาสามาช่วย น่ารักมาก ไม่คิดค่าตัว ยากมากนะที่แต่ละคนจะมารวมตัวกัน พอข่าวเริ่มออกไปก็เริ่มมีคนเห็น อยากมาช่วย สงสัยต้องจัดที่อิมแพคสัก 5 รอบ
ปกติทำบุญใหญ่ๆ ในวันเกิดแบบนี้ทุกปีไหม ?
ไม่ครับ จริงๆ วันเกิดผมจะไม่ค่อยทำไรมาก ซื้อของขวัญให้แม่ พาแม่ไปกินข้าว ปีนี้ทาง UN เขานำเสนอมา ก็เลยเอา ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนั้นก็ไม่ได้ยุ่งอะไรมาก ก็ยังวันว่างๆ อยู่ กิจกรรมบนเวทีก็จะมีเล่นคอนเสิร์ตครับ กำลังร่างอยู่ว่าจะมีอะไรที่นอกเหนือจากแต่ละวงเล่นไหม เดี๋ยวคงต้องโทรคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แล้วก็จะมีประมูลของด้วยครับ ก็เดี๋ยวต้องกลับไปทำการบ้านแล้ว ว่าจะเอาของใครดี
อยากบอกอะไรกับคนทั่วไปบ้างไหม ?
ก็พอผมได้ไปเห็นผู้ที่เดือดร้อนจริงๆ ก็รู้สึกว่าเขาสาหัสกว่าที่เราคิดนะ บางทีเราคิดว่าคงไม่เท่าไหร่มั้ง แต่พอไปเห็นจากที่ UNHCR เอาข้อมูลมาให้ดู ก็รู้สึกว่าเขาสาหัสมาก โดยเฉพาะสงครามที่มันรุนแรงอยู่ทุกวันนี้ แถวออสเตรเลียพวกนี้คือบ้านระเบิดไปเลย ไม่มีบ้านหัวหน้าครอบครัวหลายๆ คนก็เสียชีวิต เหลือแต่ผู้หญิงกับเด็ก ไม่มีที่อยู่ ก็อยากจะบอกว่าเราสุขสบายแล้ว เราไม่เคยอดอาหารเลยสักมื้อ เรามีบ้านอยู่สบาย มีแอร์เย็น มีอาหารกิน มียารักษาโรค ครบทุกอย่าง ก็แบ่งปันกันบ้างนิดๆ หน่อยๆ อย่าแบ่งเยอะจนเราเดือดร้อน คนละนิดคนละหน่อยมันเยอะได้ ไปช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่ลำบากได้อีกเยอะ
งานละครตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ?
ตอนนี้รายการเดอะวอยซ์ก็เสร็จแล้ว ก็อาจจะกลางๆ ปี ก็มีทาง cat radio ชวนผมทำซิคคอมอยู่ อยากให้ไปเล่น แต่ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงก็แต่ชวนมา ถ้าเป็นไปได้ก็น่าจะช่อง 3 ครับ กลางๆ ปี ก็คุยกันอยู่ประมาณหนึ่ง แต่ยังไม่ได้ตกลง ก็มีแนวโน้มครับ งานละครก็มีติดต่อมาพอสมควรครับ ก็ต้องดูเรื่องเวลาด้วย
ห่างหายไปนานแบบนี้มีคิดถึงไหม ?
ก็ประมาณหนึ่งนะ คืองานมันก็ยังแน่นอยู่ เลยไม่กล้ารับ จริงๆ ถ้าเรารับแล้วไม่มีเวลาให้เต็มที่ มันก็จะไปเดือดร้อนผู้จัด จริงๆ แล้วเรื่องบทบาทส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของผู้จัด ถ้าเขาเชิญเราแปลว่าเขาเห็นว่าเราเหมาะกับบทแบบไหน จะมีฉีกบทบาทผู้ชายอบอุ่นไหม ก็ต้องแล้วแต่ผู้จัดครับ
แล้วเรื่องเพลงมีแพลนบ้างไหม ?
ยังไม่มีอะไรครับ ก็ยังเดิมๆ ปกติ เล่นคอนเสิร์ตเรื่อยๆ ครับ พวกเรานูโวก็เจอกันบ่อยครับ เคยลองทำเพลงใหม่กันแล้วมันสู้เพลงเก่าไม่ได้ เวลาไปเล่นคอนเสิร์ตคนก็ยังเรียกร้องเพลงที่ทุกคนร้องตามได้ครับ
ปีนี้อายุจะ 51 แล้ว พี่ก้องยังไม่เปลี่ยนไปเลย ?
4 พฤษภาคมนี้ก็ 51 แล้วครับ เลขอายุเปลี่ยนแต่หน้าไม่เปลี่ยน นี่ยังงงอยู่เลย (หัวเราะ) ถามว่ามีเคล็ดลับอะไร จริงๆ ในก็สำคัญนะ ผมว่าต้องคิดอะไรดีๆ คิดอะไรบวกๆ อารมณ์โกรธ อารมณ์โมโหต่างๆ ถ้าเอาออกให้ได้เร็วก็จะดี อย่าเก็บไว้นาน เดี๋ยวบูดจากข้างในแล้วออกมาข้างนอก
พี่ก้องเคยโกรธใครบ้างไหม ?
ก็มีบ้าง แต่ว่าทุกเรื่องมันมีที่มาที่ไป ถ้าเราทำความเข้าใจกับมัน มันก็จะจบมันได้เร็ว
มีเข้าคลินิกดูแลตัวเองบ้างไหม ?
มีครับ ก็เคยไปเลเซอร์ครับ คุณหมอแนะนำว่าให้ไปทำ 3-4 เดือนครั้งหนึ่งอย่างน้อยๆ
เพื่อนๆ ในวงการถามบ้างไหมว่าทำยังไงยังเหมือนเดิม ?
ก็นี่แหละครับ อาหารการกิน จิตใจ การออกกำลัง ทุกอย่างก็มีส่วนสำคัญหมด อย่างละนิดอย่างละหน่อย
เคยมองไว้ไหมว่าอายุ 51 เราจะเป็นยังไง ?
ไม่มีเวลาได้มองเลยครับ ผมทำงานทุกวัน ไม่ได้หันกลับมามองหลังเลยครับ
