เสียงแม่ค้าตัดพ้อมาตรฐานปลาร้าส่อเอื้อโรงงานใหญ่กีดกันชาวบ้านทำขายเอง
จากกระแสร้อนที่เกิดขึ้นในวงการอาหารไทย เมื่อมีการกำหนด “มาตรฐานปลาร้า”ขึ้น โดยจะต้องมีคุณสมบัติเบื้องต้นคือ “ปลาร้า” ใหม่ เนื้อปลาต้องมีสีชมพูอ่อน ส้มอ่อน เหลืองอ่อน น้ำตาลอ่อน ไม่มีพยาธิหรือสิ่งแปลกปลอม ห้ามใส่สีและวัตถุกันเสีย หนังปลาคงรูปไม่ฉีกขาดนั้น
ล่าสุดได้มีเสียงสะท้อนจากแม่ค้าปลาร้าจากตลาดภาษีซุงในตัวเมืองชัยนาท โดยเจ้าของร้านแม่ชม้อย กล่าวว่า มาตรฐานปลาร้าที่กำหนดออกมานั้น หลายๆข้อดูเหมือนจะบีบคั้นจนเกินไป และทำได้ยาก อย่างเช่นข้อที่ระบุว่า “หนังปลาคงรูปไม่ฉีกขาด” บอกได้เลยว่าทำได้ยาก เพราะ “ปลาร้าคือปลาที่ผ่านกระบวนการหมัก” การที่หนังจะคงรูปสวยงาม
100เปอร์เซ็นต์นั้นทำได้ยากมากๆ ซึ่งมองโดยภาพรวมแล้วมาตรฐานที่กำหนดออกมานั้น จะเป็นการเอื้อประโยชน์ให้กับโรงงานใหญ่ที่มีเครื่องมือทันสมัยมากกว่า และเป็นการกีดกันปลาร้าที่ชาวบ้านหมักขายกันเอง เพราะจะทำตามมาตรฐานที่ว่าได้ยาก ทำให้ต่อไปชาวบ้านที่มีอาชีพทำปลาร้าขายเป็นรายได้ภายในครัวเรือนคงจะลำบากเพราะอาจจะวางขายไม่ได้
ส่วนผลกระทบกับร้านขายปลาร้าในขณะนี้ยังไม่มีผลมากนัก เพราะลูกค้าส่วนใหญ่เข้าใจ และคุ้นเคยกับปลาร้าที่บริโภคกันอยู่ในปัจจุบันว่า บางครั้งอาจจะพบหนอน หรือหนังปลาเปื่อยยุ่ยบ้าง แต่ลูกค้าก็ยังให้ความมั่นใจที่จะซื้อไปรับประทาน โดยมองการกำหนดมาตรฐานปลาร้าว่าเป็นเรื่องน่าขบขัน