พี่สาวของ "ว่าที่ ร.ท.สุเทพ" โพสต์เศร้าชะตาชีวิตน้องชายแสนสั้นจากไปไม่มีวันกลับด้วยน้ำมือโจรชิงทอง
จากกรณีเมื่อวันที่ 8 ก.ค.67 นายนิพิฐพนธ์ สมบูรณ์สุขยิ่ง อายุ 26 ปี บุกเดี่ยวชิงทองในร้านทองออโรร่า ชั้น 2 ศูนย์การค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ก่อนวิ่งหลบหนีไปขึ้นรถเก๋งยี่ห้อโตโยต้า อัลติส สีขาว ทะเบียน กร 1173 จันทบุรี ที่จอดอยู่ในลานจอดรถและขับหลบหนีไป ก่อนถูกจับกุมได้ที่บ้านพักใน อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่ พร้อมของกลางทองรูปพรรณที่ถูกฝังไว้ในพงหญ้าข้างบ้าน จากนั้นได้ควบคุมตัวผู้ต้องหาไปชี้จุดทิ้งศพ ว่าที่ ร.ท.สุเทพ ชัยนันตา เจ้าของรถเก๋งที่ขโมยมาเพื่อใช้ก่อเหตุ
เมื่อวันที่ 10 ก.ค.67 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สำหรับ ว่าที่ ร.ท. ชัยนันตา อายุ 48 ปี เป็นชาว อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ มีภรรยาและบุตรอยู่ที่ จ.ระยอง โดยว่าที่ ร.ท.สุเทพ ทำงานอยู่ รพ.แห่งหนึ่งใน จ.ระยอง ต่อมาได้ลาออกกลับมาอยู่ที่ จ.เชียงใหม่ เพื่อดูแลแม่วัย 80 ปีที่ป่วยหนัก พร้อมหันมาเป็นเทรนเนอร์สอนออกกำลังกาย รวมทั้งใช้เวลาว่างขับรถยนต์รับ-ส่งผู้โดยสาร ล่าสุดพี่สาวของว่าที่ร.ท.สุเทพได้โพสต์ข้อความระบุว่า เกินกว่าจะเอ่ยถ้อยคำใด เรามีกันอยู่เพียง 2 คนพี่น้อง หากชาติหน้ามีจริงมาเจอกันอีกนะน้องรัก จำได้ว่าตอนน้องเกิดมาวันที่ 3 ม.ค.2519 ที่ รพ.มหาราชนครเชียงใหม่ พี่รออยู่ที่บ้านเมืองแกน เนื่องจากต้องไปเรียนหนังสือ ราว 3-4 วัน หลังแม่คลอดน้องเราได้เจอกันในยามบ่ายแก่ ๆ น้องหัวยาวเหมือนรูปในซองยาแก้ปวด ข้าพเจ้าในวัย 9 ขวบบ่นพึมพำ อันที่จริงเพราะแม่มีแรงเบ่งน้อย คุณหมอเลยต้องใช้เครื่องดูดสุญญากาศดูดหัวออกมา ทารกเพศชายน้ำหนัก 3,200 กรัม ออกมาดูโลก น้องเป็นเด็กดีแต่ซนตามประสาเด็กผู้ชาย มีอยู่ครั้งหนึ่งตอน 3 ขวบน้องแอบเอานาฬิกาข้อมือยี่ห้อ Casio ของพ่อไปแกะชิ้นส่วน แบบเละแถมแยกกองชิ้นส่วนด้านในเป็นกอง ๆ สิ่งหนึ่งในหัวคือพี่คนนี้จะต้องโดนพ่อดุและตีด้วยไม้เรียว แต่ผิดคาดพ่อไม่โกรธแต่บอกว่า นาฬิก๋าฮาบ่ามีละแหล๋วละ ตามด้วยเสียงหัวเราะของพ่อ อีกหน่อยน้องมันจะเป๋นนายช่างใหญ่ แล้วหันมายิ้มให้ข้าพเจ้าที่นั่งใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ
17 ปีต่อมา มีนายช่างใหญ่ในบ้านเราจริง ๆ น้องเรียนจบ ปวส.สาขาไฟฟ้ากำลัง (อาคารขนาดใหญ่) จากวิทยาลัยเทคนิค ก่อนหน้านั้นจบ ปวช.จากวิทยาลัยโปลิเทคนิค ระหว่างเรียนนั้นข้าพเจ้าส่งเรียนเพิ่มเติมด้านคอมพิวเตอร์และภาษาอังกฤษจนจบระดับ 10 ที่ AUA เชียงใหม่ และได้บรรจุเป็นพนักงานที่บริษัทระยองโอลีฟินเป็นเวลา 20 ปี หลังจากพ่อเสียน้องจึงลาออกมาดูแลแม่กับป้าเต็มเวลา และมีอาชีพขับรถรับจ้างด้วยเพื่อส่งค่าผ่อนรถเดือนละ 6,500 บาท และค่าบ้านที่ระยอง 4,400 บาท/เดือน ซื้ออาหารเสริมให้แม่กับป้า ตัดหญ้าให้ทั้งบ้านพี่และบ้านแม่ เก็บหอมรอมริบ เอาลำไยไปขาย เผาถ่าน ด้วยความเป็นห่วงน้องเรื่องสวัสดิการข้าพเจ้าจึงแนะนำให้น้องสมัครเป็น อสม. เพื่อได้ค่าตอบแทนเดือนละ 1,000 บาท/เดือน แต่น้องชอบบ่นว่าไม่ค่อยมีเวลาทำงานให้หมู่บ้านเพราะกำลังจะปลูกผักไว้ขาย เอาเถอะนะไม่ชอบก็ไม่เป็นไรต่อไปน้องไม่ต้องทำแล้วก็ได้
เราคุยกันว่าอนาคตคงจะมีสองคนพี่น้องยามแก่เฒ่า ถ้าพี่จากไปก่อนน้องก็ดูแลบ้านได้ตามสบายเลย ลูกหลานคงจะอยู่ในเมืองหรือเมืองนอกกันหมด แต่ชะตาชีวิตแสนสั้นเพราะน้ำมือโจรน้องต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ คุณความดีใดๆ ที่พี่ได้กระทำมาทั้งหมดขออุทิศให้ดวงวิญญาณของน้องสู่สัมปรายภพ ฝากไปดูแลพ่อที่บนฟ้าด้วยนะ เมื่อถึงเวลาอันสมควรเราจะเจอกันที่นั่น
ขอบคุณภาพจากเพจ ลดไขมันขั้น เทพ