ว่าบุญว่าบาปเถอะเจ้าค่ะ ยามแม่นายร้ายก็ร้ายเหลือกำลัง จึงมีคนชังตั้งแต่หัวจดเท้า แต่จะเถียงหรือไม่คะว่า เหล่าผู้ชายทั้งพระนครนั้นจำต้องหลงจริตนางตกหลุมหล่มเสน่ห์ แม่การะเกด เวอร์ชั่น ไม่ตบไม่จบ กันจริงมั้ย ? เพราะอะไรนั้นหรือ ? ก็หลักฐานมันคาที่ใบหน้า รวมถึงกิริยาท่าทางนางน่ะสิ ซึ่งลองพิจารณาแล้วมันช่างมีความพิเศษดุจเวทมนตร์จนใครๆ ที่เห็นเป็นถอนสายตาจากนางมิได้ ถึงร้ายก็รักว่างั้นเถอะ ...
มนต์เสน่ห์แห่งความดีและความเลวร้ายย่อมมีในกายทุกตัวตน สุดแท้แต่จะแสดงออกด้านไหนได้เด่นชัดกว่ากัน ความงดงามก็เช่นกันไม่ว่าจะเติมแต่งแข่งประชันกันสักเท่าใด หากแต่ความงามในใจจะส่องประกายออกมาให้ได้เห็นเสียมากกว่า อย่างที่แม่การะเกดเวอร์ชั่นร้ายนั้น มันช่างมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะคาแรกเตอร์ที่ต่างกันสุดๆ ระหว่างเกศสุรางค์กับการะเกด ก็เป็นได้ซึ่งทีมนิว 18 จะขอพาทุกท่านไปร่วมหลงใหลในลุคลูกพระยาจากเมืองสองแควที่ดั่งหลุดออกมาจากวรรณคดีในตอนที่ยังไม่ตายกัน
ทั้งสีหน้าและแววตา แสดงออกมาอย่างชัดเจนว่า "ข้าร้ายนะ อย่ามายุ่ง!!"
การะเกดจิกตาเป็นว่าเล่น
ดูน่าเกรงขามยามเมื่อมีบ่าวคอยรับใช้
ดอกไม้ประดับสีแดง คงไม่แรงเท่าความคิดนาง
สายตาเช่นนี้พิชิตใจชายได้ทั้งเมือง
สวยดุมันเป็นเช่นนี้แล
ริมฝีปากเป็นกระจับขับกับสีผิวที่ขาวนวลชวนหลงใหล
