กรณี “น้องม่อน” นักศึกษาปวช.วิทยาลัยชื่อดัง ลูกชายเจ้าของเพจดังไมกี้จอมป่วน จมน้ำเสียชีวิต ขณะเข้าค่ายทำกิจกรรมกับโรงเรียน ทำพ่อแม่หัวใจสลาย บอกลูกเป็นเด็กดี เรียนเก่ง ได้เกรด 4.0 เป็นนักศึกษาดีเด่น วอนเลิกจัดกิจกรรมแบบนี้ได้แล้ว ไม่อยากให้พ่อแม่คนไหนต้องสูญเสียอีก นอกจากนี้ครอบครัวขอความเป็นธรรม ภายหลังจากผอ.สำนักงานอาชีวศึกษาให้สัมภาษณ์ระบุว่า น้องม่อนเป็นเน็ตไอดอล ทำคอนเทนต์ ทำให้เพื่อนๆ ไม่รู้ ไม่ได้ลงไปช่วย ยันข้อความดังกล่าวไม่เป็นจริง
รายการโหนกระแส ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ พ่ออานนท์ หอมผา มาพร้อมภรรยา ซึ่งเป็นแม่ของน้องม่อน รวมทั้ง ป้าอร ป้าน้องม่อน, หนึ่ง-สอง (นามสมมติ) เพื่อนที่ลงไปช่วยน้องม่อน และ ทนายแก้ว ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล
น้องม่อนปัจจุบัน 18 เรียนอยู่ชั้นปวช.ปี 3 น้องมีความสามารถมากๆ พ่ออยากยืนยันให้เห็นผลการเรียนของน้องที่ได้ 4.00 เพราะมีคนไปพูดว่าน้องเป็นเด็กดื้อ รวมทั้งได้รางวัลพ่อตัวอย่างดีเด่น ถามว่าทำไมต้องเอามายืนยัน พ่ออยากยืนยันว่าน้องเป็นคนมีความดี ทำให้เขาชมมาถึงพ่อ เขาถึงได้มอบรางวัลนี้ให้พ่อ ว่าลูกเป็นคนดีจริงๆ เขาอยากเอามายืนยันข้อเท็จจริง?
อานนท์ : (ร้องไห้)
เรื่องราววันนั้นเกิดอะไรขึ้น?
อานนท์ : วันอังคารที่ 14 เป็นวันที่สองของการเข้าค่าย เวลาน่าจะสี่โมงเย็น ผมได้รับโทรศัพท์จากน้องชาย ว่ามีน้องชื่อม่อนไปเข้าค่าย จมน้ำ ยังหาไม่เจอ ผมก็ไม่แน่ใจว่าเป็นน้องม่อน เพราะการเข้าค่ายมีหลายค่าย ผมก็ให้เขาไปเช็กให้ใหม่ เช็กให้ชัวร์ว่าม่อนโรงเรียนอะไร ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน เขาหายไปครึ่งชม. โทรกลับมาว่าเป็นน้องม่อน เรียนห้อง 5 จมน้ำ แล้วหาไม่เจอ (ร้องไห้) อันนี้น้องโทรมานะครับ ไม่ใช่คุณครู ผมรู้จากคนนอก คือน้องชายผมที่โทรมาบอก
ครูไม่ได้โทรมาบอกเหรอ?
อานนท์ : ครูไม่ได้แจ้งครับ (ร้องไห้) ผมรู้จากน้องชายผม (ร้องไห้) มีคนโทรมาบอกเขา เพราะเขามีเพื่อนเป็นครูฝึก เขารู้จักกัน
ตัวหนึ่งเอง ตอนม่อนอยู่ในน้ำ เวลาประมาณกี่โมง ตอนเกิดเรื่อง?
หนึ่ง : ประมาณ 4 โมงเย็นครับ ตอนผมไปช่วย
พ่อได้ยินกี่โมง?
อานนท์ : กำหนดการ 4 โมงครึ่ง แต่น้องลงไปประมาณบ่ายสามโมงกว่าๆ แต่พ่อรู้ข่าวประมาณ 4 โมง
เวลาหายไปนานแค่ไหน ช่วงนั้น?
อานนท์ : ประมาณสักครึ่งชม. ถึงหนึ่งชม.ที่หายไป
จากนั้นยังไงต่อ?
อานนท์ : พอผมแน่ใจว่าเป็นลูกผม ผมก็รีบไปกับแฟน ขับรถไปสองคน พยายามกลั้นใจสุดๆ ให้แฟนโทรหาผู้ปกครอง ซึ่งเขาจะมีไลน์กลุ่มผู้ปกครองโรงเรียน และเบอร์โทรอาจารย์โรงเรียน
แม่ : โทรเกือบประมาณ 10-20 สาย ไม่มีการตอบรับจากโรงเรียน จนเราโทรถึงรองผอ. ให้อาจารย์ประจำชั้นช่วยโทรกลับมาหาคุณแม่หน่อย ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งนานมากค่ะ ทิ้งช่วงเวลาก็ไม่มีการตอบกลับมาอีก ระหว่างที่เราขับรถไป ก็พยายามติดต่อทางโรงเรียน คุณพ่อติดต่อได้เฉพาะคนของคุณพ่อเองที่อยู่ในเขตพื้นที่ใกล้ๆ
หลังจากทราบเรื่องแล้ว ยังไงต่อ?
อานนท์ : ผมไปถึงรพ.น่าจะทุ่มนึง จากอยุธยาไปถึงที่โน่นค่อนข้างไกล 2 ชม.กว่าๆ มีหมอโทรเข้าเบอร์คุณแม่ระหว่างทาง
แม่ : บอกว่าขอให้ปล่อยน้องไป (ร้องไห้) น้องสู้มานานมากแล้ว น้องจมน้ำเป็นชม. (ร้องไห้) ถ้าปั๊มหัวใจหรือแม่รั้งให้อยู่ต่อ น้องจะทรมานมาก
อานนท์ : ผมเลี้ยงเขามาอย่างดี อยากเจอเขาตอนมีลมหายใจ อยากเจอตอนเขามีชีวิต แต่เราช่วยลูกไม่ได้ (ร้องไห้) ผมไปเจอหน้าลูกลูกลืมตามีแผลที่หน้า มีสายเต็มหน้า แล้วมีเลือดออกมา ผมรับไม่ได้เลย (ปล่อยโฮ) ผมปิดตาลูก แล้วบอกว่าม่อน พ่อกับแม่มารับกลับบ้านแล้วนะลูก (ร้องไห้)

กิจกรรมทั้งหมดคือกิจกรรมอะไร?
ป้าอร : ตามโครงการของโรงเรียน บอกว่าเป็นกิจกรรมค่ายปัจฉิมนิเทศ นักเรียนระดับปวช. ปีที่ 3 จัดโดยโรงเรียน เป็นหมายกำหนดการมาให้ เป็นรายละเอียดโครงการ และใบอนุญาตที่ปกติจะไปไหนเขาจะให้ผู้ปกครองเซ็นอนุญาตไป
กำหนดการ 3 วัน 2 คืน ประเด็นที่เกิดขึ้นคือวันที่ 2 เวลา 16.30 น. เล่นน้ำตกหน้าค่าย อันนี้ยืนยันได้ว่าวางแผนไปแล้วว่าจะเล่นน้ำตกหน้าค่าย แต่หลักๆ คือมีการพูดออกมามันเหมือนเด็กไปเล่นเอง?
ป้าอร : ไม่เชิงเขาพูดว่าเด็กไปเล่นเอง คือตอนที่วิทยากรมาพบเราที่งาน แสดงความเสียใจที่งาน 24 ชม.ผ่านไป พ่อแม่ก็ไม่รู้ ป้าก็ไม่รู้ นั่งอยู่เฉยๆ เขาก็บอกว่ามันเหตุสุดวิสัย เราก็นั่งฟัง แต่เอ๊ะ มันสุดวิสัยยังไง เขาบอกหลังกิจกรรมสุดท้าย จะมีเด็กบางคนตัวเปียกน้ำและเขาจะพาเด็กกลุ่มนี้ไปล้างตัวที่เวิ้งน้ำเวิ้งนึง เราถามไปกันกี่คน เขาบอกไปกันประมาณ 50 คน แต่จากที่เราสอบถามเด็กๆ มา มีเด็กบางส่วนกลับไปอาบน้ำ และมีเด็กมากกว่า 50-60 ไปเล่นที่เวิ้งน้ำนี้
เด็กที่ไปทั้งหมด 156 คน ครูที่โรงเรียนที่ไปด้วยกี่คน?
ป้าอร : 5 คน วิทยากรอีก 6 คน
วิทยากรเขาทำหน้าที่อะไร?
ป้าอร : ตอนแรกเราก็ถามว่าเขาคือใคร เป็นวิทยากรของโรงเรียนมั้ย เขาบอกไม่ใช่ เป็นวิทยากรที่เขาจ้างไป ใช้อยู่ประจำกับโรงเรียนมาหลายสิบปีแล้ว มีกิจกรรมอะไรก็ใช้ทีมนี้แหละไป
ใช้เพื่ออะไร?
ป้าอร : เพื่อสร้างสันทาการ จัดกิจกรรมตามรายละเอียดของเขา
เรียกว่าครูผู้ฝึกได้มั้ย?
ป้าอร : เราก็ถามเขาว่าจะเรียกคุณเป็นครูผู้ฝึกได้มั้ย แต่คำว่าครูมันสะกดแบบนี้ไม่ได้ไง มันต้องมีความหมายมากกว่านี้ เราขอเรียกเขาเป็นวิทยากรแล้วกัน เหมือนพาไปทำสันทนาการ
เด็กๆ เรียกวิทยากรว่าอะไร?
หนึ่ง : เรียกครูครับ เพราะเรามองเป็นครูฝึก
ผู้ปกครองมองว่าอันนี้ไม่ใช่ครู เหมือนวิทยากรที่โรงเรียนจ้างมาแล้วพาไปเข้าค่าย แต่ฝั่งนักเรียนเขาบอกว่าอันนี้เขาเรียกครูฝึก ก่อนเกิดเหตุ ทำกิจกรรมอะไรกันก่อน?
หนึ่ง : ก่อนไปเล่นน้ำ จะมีการให้ไปผจญฐานแต่ละฐาน เลือกอาจารย์แต่ละท่านๆ แล้วแบ่งกันไป หลังเล่นฐานเสร็จแล้ว เขาพาไปเล่นน้ำข้างล่าง พาเดินไป ทีนี้มีเพื่อนกลุ่มนึงที่ไปแล้ว เพื่อนผู้เสียชีวิตเดินลงไปก่อนหน้านี้แล้ว พอครูเห็น เขาบอกตรงนั้นมันลึกนะ อันตราย ว่ายไม่ได้ก็ไม่ต้องไป เขาให้เล่นอยู่ข้างบน ข้างบนแอ่งเล็กๆ ตื้นๆ แล้วเด็ก 150 กว่าคน ไม่สามารถกระจุกอยู่ตรงนั้นได้ที่เดียว จังหวะนั้นผมไม่ได้เล่นน้ำ ผมอยู่ข้างบน
ตรงจุดนั้นอยู่นอกค่าย?
หนึ่ง : อยู่หน้าค่ายก่อนเดินเข้าค่ายครับ
ทำไมวิทยากรถึงได้พาออกมาข้างนอก?
หนึ่ง : ก็ตามแพลนที่เขาวางไว้เลยครับ
ในนั้นไม่สามารถเล่นน้ำได้เหรอ?
หนึ่ง : มันไม่มีจุดน้ำตก มีแอ่งบ่อน้ำที่เขาขุดทำฐาน

ถ้าจะเล่นน้ำตกต้องเดินออกมาหน้าค่าย แล้วถึงจะมีแอ่งน้ำตกตรงนั้น?
ป้าอร : 50 เมตรมองเห็นกัน
เขาพาออกมาล้างตัวหรือเปล่า?
หนึ่ง : ตามข่าวบอกว่าให้ไปล้างเนื้อล้างตัว แต่จริงๆ ไม่มีการพูด มันคือกิจกรรมนึง
มันถูกบิดไปว่าวิทยากรพาเด็กมาล้างตัว?
หนึ่ง : ใช่ เขาเล่าแบบนั้น แต่จริงๆ เป็นหนึ่งในกิจกรรม
ในกำหนดการ ใช้คำว่าเล่นน้ำตกหน้าค่าย ทำไมอยู่ดีๆ บิดไปอีกแบบ ตอนนั้นหน้าค่ายที่ออกมากี่คน?
หนึ่ง : ทยอยกันมาเรื่อยๆ ครับ มีบางส่วนที่กลับห้องไปอาบน้ำ ไม่ได้มาเล่น แต่เป็นเล็กน้อยครับ
ครูฝึกหรือวิทยากรที่มาคุมกี่คน?
หนึ่ง : ประมาณ 2-3 คน แต่ที่เกิดเหตุ เห็นเหตุการณ์จริงๆ มีแค่คนเดียว ที่เห็นเหตุการณ์และมีโอกาสช่วยเพื่อนตรงนั้น
มันเกิดอะไรขึ้น เขาให้เราลงไป มีการเตือน มีการบอกมั้ย?
หนึ่ง : ก่อนพวกผมจะลง เขาก็เตือนแล้วว่าถ้าว่ายไม่ได้ก็อย่าไปตรงนั้น มันลึก
ป้าอร : วิทยากรเล่าให้ทางบ้านฟังว่าก่อนที่จะลงไป มีการเน้นย้ำนักเรียนทุกคนแล้วที่จะไปล้างตัวว่าอันตรายนะ ห้ามลง
หนึ่ง : เขาไม่ได้ห้ามครับ
คุณป้าบอกได้มีโอกาสคุยกับวิทยากร เขาบอกว่ามีการเตือนเด็กๆ แล้วว่าอย่าลงไปไหว้ตรงนั้น แต่เด็กไม่ฟัง เขาลงไปเอง?
ป้าอร : ใช่ค่ะ เขาบอกวิทยากรมีการเน้นย้ำแล้วว่ามันมีความเสี่ยง มีอันตรายนะ ให้ระมัดระวัง เราเลยมีการถามว่าแจ้งเด็กๆ มั้ยว่ามันจะอันตราย เพราะตามภาพของน้ำตกหรือน้องที่เล่น น้ำแค่เข่า ม่อนจะเสียชีวิตได้ยังไง พอเราถามๆ เขาไป แต่พอมาฟังน้องๆ ที่อยู่ในเหตุการณ์จริง มันเป็นเหตุการณ์ที่ตรงกันข้าม แล้วน้องก็พูดต่อหน้าวิทยากรด้วยว่าไม่ใช่ โรงเรียนก็นั่งฟัง
ทนายแก้ว : วิทยากรหรือครูฝึกท่านนั้นไม่ได้มีการประกาศให้เสียงส่วนใหญ่หรือพูดเฉพาะกลุ่ม หรือไม่ได้พูดเลย
หนึ่ง : เขาไม่ได้สั่งห้ามลงนะครับ เขาพูดแค่ว่าตรงนั้นลึก ไม่ได้สั่งห้ามเลย
ทนายแก้ว : คนบางคนก็อาจไม่ได้ยินได้ คนอยู่ใกล้ครูฝึกก็อาจได้ยิน
หนึ่ง : ใช่ครับ
พูดง่ายๆ เขาไม่ได้ห้ามเราลง ลงได้ คุณเองเห็นม่อนอยู่ตรงไหน?
หนึ่ง : ผมอยู่บนบก อยู่ทางซ้ายมือผม และกลุ่มเพื่อนอีก 3-4 คน แล้วน้ำตกถ้าจะตื้น จะมีหินให้ยืน ถ้าลึกลงไปคือเป็นเหวลงไปเลย มีเพื่อนอีกสองคนที่พลาดเหมือนม่อน แต่เขาก็พยายามช่วยดึงม่อนมาเหมือนกัน แต่ไม่ไหวเหมือนกัน
ม่อนไปยืนอยู่ตรงนั้นหรือยังไง?
หนึ่ง : ตอนแรกม่อนไปยืนบนหินปกติ แต่ผมไม่รู้ว่าม่อนพลาดหรือลื่นยังไง ผมไม่แน่ใจตรงนั้น แล้วผมเดาๆ ว่าน่าจะลื่นจากโขดหิน คนข้างล่างก็ลื่น เพื่อนสองคนพยายามช่วย คอยดึงกลับมา แต่น้ำข้างล่างมันแรง ข้างบนดูธรรมดาแต่ข้างล่างแรงอยู่ครับ เพื่อนก็พยายามให้ขี่หลังบ้าง ดันยกขึ้นบ้าง
เขาดำลงไปเลย?
หนึ่ง : ใช่ครับ เหมือนม่อนจมลงไปก่อน เพื่อนก็ดำลงไปฉุด แต่สุดท้ายหลุดมือ
หนึ่งเห็นก็โดดไปเลย?
หนึ่ง : ใช่ครับ หลังเพื่อนช่วยไม่ได้แล้ว เพื่อนก็เหนื่อยกันแล้ว จากการดึงเพื่อน พยายามเต็มที่ เพื่อนม่อนก็เริ่มโดนน้ำข้างล่างซัดไปห่างจากเพื่อนกลุ่มนั้นไปเรื่อยๆ มีวิทยากรท่านนึงยืนอยู่บนฝั่งข้างผม ตอนแรกเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ ตะโกนมาก่อนว่ามีคนจมน้ำ พี่วิทยากรก็ตะโกนเฮ้ย เป่านกหวีด เฮ้ยที่สองที่ผมโดดลงไป
พอโดดเสร็จยังไงต่อ?
หนึ่ง : ผมก็พยายามว่ายให้เร็วที่สุด คว้าเพื่อนให้ไวที่สุด แต่ไม่ทัน แค่เสี้ยววินาทีครับ
ทนายแก้ว : หมายถึงพยายามคว้าแล้ว แต่คว้าไม่ถึง
หนึ่ง : ผมไม่โดนเนื้อตัวเขาเลยครับ มันสุดเอื้อม ก็เห็นเขาจมหายไปเลย ต่อหน้าต่อตาเลยครับ
วิทยากรหรือครูฝึก เขาทำอะไรบ้าง โดดลงไปช่วยมั้ย?
สอง : มีคนนึงที่ตามมาทีหลัง เขาโดดลงไปช่วย แต่คนเห็นเหตุการณ์ทีแรก ลีลามาก ทำอะไรไม่รู้ มัวแต่ปลดกระดุม ถอดถุงเท้า ถอดนาฬิกา ทำอะไรก็ไม่รู้ สุดท้ายก็ไม่ได้โดด
อานนท์ : คนนี้อยู่ใกล้ลูกผมที่สุด และเห็นลูกผมจมต่อหน้าต่อตา
ถ้าวิทยากรคนนั้นที่ยืนข้างๆ หนึ่งโดดลงไปคิดว่าช่วยได้มั้ย?
หนึ่ง : โอกาสสูงครับ
สอง : ผมว่าช่วยได้ ถ้าเขาไม่ได้เอาเวลาไปเฮ้ยๆ
ป้าอร : เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาอยากลงไปช่วย พอถามว่าครูลงมั้ย เขาบอกอยากลงไปช่วยมาก แต่ตอนนั้นมีคนมาดึงเขาไว้ เขาไม่ลงไปเพราะเขามีโรคประจำตัว เขาเลยไม่โดดลงไป ก็ถามว่าใช่เหรอครู
ทนายแก้ว : ตอนหนึ่งลงไป ครูฝึกคนนี้ไม่กระโดดตามหนึ่งเหรอ
หนึ่ง : ไม่ครับ
อานนท์ : เขาเห็นเหตุการณ์คนจมน้ำต่อหน้า เขายังไม่ลงไปเลย (เสียงสั่นเครือ)

เขาว่ายน้ำไม่เป็นหรือเปล่าเพื่อความเป็นธรรม?
ป้าอร : ทุกคนก็ต้องรักตัวกลัวตาย หรือเขามีโรค หรือว่ายน้ำไม่เป็นเราไม่รู้ แต่ประเด็นคือใดๆ ก็แล้วแต่ในเมื่อคุณเป็นวิทยากร หรือครูฝึก เขาต้องมีมาตรฐานทุกอย่างมาแล้ว ไม่ว่าจะกิจกรรมเพื่อความบันเทิง เพื่อความปลอดภัย ทั้งบนบกและทางน้ำ ต้องมีแผนรองรับอยู่แล้ว ต้องมีอุปกรณ์ แต่ทั้งหมดทั้งมวลคือไม่มี
อานนท์ : ถ้ามีชูชีพ ลูกผมก็ไม่ตาย
ป้าอร : เชือกสักเส้นก็รอด
โรงเรียนแสดงความรับผิดชอบอะไรหรือยัง?
อานนท์ : ไม่มีครับ
ป้าอร : โรงเรียนพูดกับเราทุกวัน ว่าโรงเรียนรับผิดชอบอย่างเต็มที่สุดกำลัง เราถามว่าหนึ่งสองสามสี่ เล่ามาคุณจะทำอะไรบ้าง เขาบอกจะไปประชุม ตั้งคณะกรรมการสอบสวน เรียกทุกคนที่เกี่ยวข้อง ป้าใจเย็นๆ นะ ไม่ต้องไปออกข่าวให้สัมภาษณ์สื่อใดๆ ซึ่งเราไม่ได้ทำอยู่แล้ว
วันนี้พ่อไม่ต้องการอะไร ต่อให้เอาเงินร้อยล้านพันล้านมาวาง เขาก็ไม่ต้องการหรอก?
อานนท์ : อยากได้ลูกคืน (ร้องไห้)
พ่อแม่เขาอยากได้ความเป็นธรรม ถึงได้มาออกรายการวันนี้ เพราะมีประเด็นครูที่อยู่ในที่เกิดเหตุ ใช้คำพูดไม่เหมาะสม เปิดเสียงครูที่อยู่ในที่เกิดเหตุ นักเรียนท่านนึงมีการถ่ายเอาไว้ ครูบอกว่าเสียใจ ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ ดีใจที่ไม่ใช่ห้องเรา ตอนนี้กระแสโจมตีมาที่วิทยาลัยเยอะ ไม่อยากพูดถึงแล้ว ก็ไม่ต้องลงโซเชียลอะไร ผู้ปกครองก็ต่อว่าทำไมแจ้งช้า เพราะทุกคนรวมถึงครูด้วยก็สติแตก ไม่สามารถบอกใครเวลานั้น แต่ไม่คิดว่าเพื่อนจะจากไป ยังคิดว่ามีโอกาสจะฟื้น ทัวรก์ลงที่วิทยาลัย ก็ขอร้องว่าไม่ต้องไปกล่าวถึงอะไร พ่อได้ยินคลิปเสียงนี้ พ่อมองยังไง?
อานนท์ : ตอนที่ลูกผมจมไปแล้ว แทนที่จะโทรแจ้งผมก่อน คำว่าเขาสติแตกไม่สามารถโทรหาใครได้ ใครในที่นี่คือพ่อกับแม่ ใจสลาย (ร้องไห้) ลูกเราทั้งคนนะ เขาเป็นครู คำว่าครูคือพ่อแม่คนที่สอง แล้วลูกผมล่ะ แล้วเขาบอกดีใจที่ไม่ใช่ห้องเขา คืออะไร ลูกผมคือใคร (ร้องไห้)
ป้าอร : ตอนที่เขามานั่งอยู่กับเรา เขาก็ไม่ได้บอกอะไรเรา ไม่ได้รู้เรื่องราว ไม่มีข่าวสารใด ไม่มีเนื้อหามาคุยกับเรา ไม่บอกว่ามีอะไรเกิดขึ้น ข้อมูลทั้งหมดที่มี ป้าเรียกแต่ละคนมาซักพร้อมกันทั้งโรงเรียน วิทยากร และเด็กๆ ผู้ปกครองของเด็ก
ทางโรงเรียนว่ายังไง?
ป้าอร : เขาบอกว่าพร้อมรับผิดชอบเต็มที่ทุกอย่าง เราก็ไม่รู้ว่าเต็มที่คืออย่างไร เราต้องอะไร เราถามเขาทั้งหมด วิทยากรที่คุณจ้างมา คุณมีใบรับรองมั้ย หรือมีประวัติวิทยากรว่าเขาฝึกอะไรมาบ้างมั้ย ณ ตอนนี้ข้อมูลเกี่ยวกับวิทยากรยังไม่มีเลย เพราะโรงเรียนก็ไม่มี แต่เขาใช้คำว่าเป็นวิทยากรที่ 15 ปีที่ทำงานมา คุ้นชินพื้นที่ รู้ทุกอย่างในพื้นที่ จัดมาแล้วทุกค่าย ใช้สถานที่ค่ายนี้มาหลายๆ ครั้ง แต่ทำไมไม่รู้ว่าจุดไหนมันอันตราย ควรและไม่ควร เราเข้าใจว่าทุกกิจกรรมก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย แต่เราควรกลับไปทบทวน หรือมีมาตรการอะไร โดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย เจ้าของค่ายเราบอกว่าเน้นแต่ความสะดวกสบายของที่พัก อาหารที่อร่อย เขาพลาดเรื่องความปลอดภัยที่ควรมี พลาดเรื่องการเน้นย้ำกับวิทยากรว่าไม่ควรไปที่น้ำตกนะ แต่กลับเอาอาณาเขตของค่ายบอกว่าอยู่นอกเหนือความรับผิดชอบของเขา
ทนายแก้ว : น้ำตกนี้ครูฝึกหรือโรงเรียนต้องไปเซอร์เวย์มาก่อน ต้องมีมาตรการ อุปกรณ์ ห่วงยาง บุคลากร ไม่ใช่เพิกเฉยแบบนี้
ป้า : ใช่ค่ะ โรงเรียนก็บอกว่าพลาดเรื่องการประเมิน
ทนายแก้ว : จะพลาดหรือไม่พลาด นั่นแหละ มีโทษทางคดีอาญา ประมาททำให้บุคคลอื่นถึงแก่ความตาย 10 ปีครับ
ถ้าวิทยากรว่ายน้ำไม่เป็นเราเข้าใจ แต่ควรมาบอกป้า มาชี้แจงกับพ่อแม่ คุณควรมาบอกว่าว่ายน้ำไม่เป็นนะ มีโรคประจำตัวนะ มาคุยกับพ่อแม่ มาขอโทษกับพ่อแม่ แต่นี่ไม่มีการชี้แจงอะไรเลย ถ้าผมต้องไปเป็นวิทยากร พาเด็กไปว่ายน้ำ เข้าป่า ผมก็ต้องพร้อม ต้องว่ายน้ำให้เป็น ไม่งั้นจะเป็นวิทยากรทำป๊ะอะไร พ่อแม่บอกว่าน้องว่ายน้ำไม่เป็น การออกไปเล่นน้ำลึกๆ ไม่มีทางแน่นอน?
อานนท์ : เขากลัวมาก เขาไม่เคยลงทะเลเลย น้องเป็นเด็กขี้กลัว ไม่ทำอะไรแบบนี้แน่นอน
ป้าอร : เราถามน้องอีกสองคน ว่าทำไมเลือกลงจุดนั้น น้องบอกว่าก็เพื่อนๆ เล่นกันอยู่ ผมเห็นว่าแค่เข่า แต่พอกระโดดลงไป เท่าคอ เขาก็เดินเกาะริมตลิ่งๆ กันไป แล้วเพื่อนก็หายไป
ทนายแก้ว : ตรงนั้นมีการเอาเชือกมาขึงกั้นมั้ย
หนึ่ง : ไม่มีเลย ป้ายเตือนก็ไม่มี
แต่วันนี้มีป้ายแล้วนะ?
หนึ่ง : ทางโรงเรียนก็ต้องคาดหมายได้ว่าแบบนี้ต้องเอาเชือกมาขึงไว้
ศาลเป็นศาลอะไร?
ป้าอร : ในข่าวที่เจ้าของค่ายเป็นคนให้ เขาบอกศาลเจ้าแม่ทับทิม และมีป้ายบอก แต่เด็กๆ มีคลิปทั้งหมดอยู่ ที่เดียวกัน และไม่มีป้าย เขาเพิ่งติดหรือเปล่าเราไม่รู้ ทั้งหมดที่ผ่านมาเราถามว่ามีป้ายมั้ย เขาบอกว่าไม่มี แต่พอเห็นจากข่าวที่เจ้าของค่ายเป็นคนอธิบาย เขาบอกมีป้ายเตือนแล้ว
ทนายแก้ว : ความผิดลหุโทษ มาตรา 374 ผู้ใดสามารถช่วยได้ แต่ไม่ช่วย คุก 1 เดือน ปรับ 1 หมื่น ใครก็ตามที่เห็นแล้วเพิกเฉย ถ้าว่ายน้ำไม่เป็น มีโรคประจำตัว ต้องดูว่าสามารถทำอย่างอื่นได้มั้ย โยนเชือกหรืออย่างอื่นได้มั้ย แต่ถ้าคุณเฉยๆ เลย คุณมีโทษจำคุก 1 เดือน การร้องเฮ้ย เป่านกหวีดไม่ได้ช่วยคนที่อยู่ข้างล่าง มันต้องช่วยโดยการโยนไม้ หรือทำอะไรกับคนที่อยู่ในสภาวะแบบนั้น นี่คือเรื่องแรกที่มีความผิด บุคคลใดกระทำ ต้องมีโทษทาคดีอาญา การกระทำนั้นก็ให้รวมงดเว้นการกระทำด้วย ตามมาตรา 59 วรรคท้าย เหมือนอุทยาน มีหน้าที่หรือไม่ ตอบได้เลยว่ามีหน้าที่ในการปักป้าย ป้องกันอะไรก็ตาม แต่เขางดเว้นไม่ยอมกระทำการ โดยเขาเล็งเห็นอยู่แล้วว่าน่าจะเกิดเหตุ เพราะน้ำมันลึก และเป็นที่สาธารณะ แต่เขางดเว้นไม่ทำตามหน้าที่ จุดนี้ถือว่ามีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา กรมอุทยาน จะหัวหน้าหรือใครก็ตาม ก็เป็นเรื่องที่พนักงานสอบสวนต้องไปขยายผล สอง โรงเรียน มีครู 5 คน ครูฝึกอีก 6 คน 11 คนนี้ต้องร่วมกันรับผิด เพราะกรณีแบ่งหน้าที่กันทำ มันคือการทำกันเป็นทีม
แต่ ณ วันนี้เจ้าของโรงเรียน ยังหาไม่เจอเลยนะ เขาติดต่อมามั้ย?
อานนท์ : ไม่รู้อยู่ไหน
ประธานโรงเรียนติดต่อมามั้ย?
แม่ : มาทุกวันค่ะ
ป้าอร : หลังจากเมื่อคืนนี้ที่คุยกันเขาถามว่าทางเราต้องการอะไรบ้าง เมื่อวานมีประเด็นว่า มีผอ.ที่พูดถึงน้องว่าเป็นเน็ตไอดอล เราก็บอกว่าคุณต้องแก้ข่าวให้คนตายว่าเขาไม่ใช่คนไม่ดี ตามที่ข่าวต่างๆ บอก เป็นเน็ตไอดอล เป็นเด็กดื้อ เป็นคนไม่ฟัง ไปเล่นน้ำเอง เขาเตือนแล้วก็ยังไป เมื่อคืนประธานก็เลยให้ข่าวสัมภาษณ์ยืนยันว่าน้องมีพฤติกรรมยังไง ผลการเรียนเป็นยังไง
ทนายแก้ว : จะดื้อหรือไม่ดื้อคนละเรื่องกับกรณีที่ครูหรือบุคลากรในขณะนั้นมีหน้าที่ต้องกระทำ กิจกรรมนี้เป็นซัคเซสใหญ่ของโรงเรียนนี้ โรงเรียนต้องรับผิดชอบโดยการมีการตระเตรียมต่างๆ แน่นอนเขาไม่ได้ทำอะไรเลย และสถานที่นั้นมันเห็นได้ชัด ไม่ต้องใช้วิธีการชั้นสูงอะไร ไม่มีการกั้นเชือกอะไรก็ตาม การกระทำนี้ถือว่างดเว้นการกระทำ ดังนั้นข้อหาที่ตั้งคือประมาท ทำให้บุคคลถึงแก่ความตาย มีโทษจำคุก 10 ปี นี่ในส่วนคดีอาญา แล้วแต่คุณพ่อจะกล่าวหา ส่วนบุคลากรจะเป่านกหวีด จะลีลา ก็ต้องมาพิสูจน์ ว่าเขาแสดงความช่วยเหลืออย่างไร

โดยสามัญสำนึกของมนุษย์ ถ้าตัวเองไม่พร้อม ว่ายน้ำไม่เป็น จะมีสิทธิ์อะไรไปดูแลนักเรียนที่ว่ายน้ำ ก่อนบอกให้เด็กลงเล่นน้ำได้ มึงต้องว่ายน้ำเป็นก่อนอันดับแรก?
ป้าอร : หลังจากนั้น น้องเพิ่งตาย 24 ชม. ทำไมครูฝึกไม่มา เขาต่อโทรศัพท์ให้ป้าคุยกับครูเฟรม ที่เป็นคนโดดลงไป แต่อีก 5 คนไม่ได้มา เราถามว่าอีก 5 คนทำอะไรอยู่คะ เราไม่ได้จะเอาผิด เราอยากคุยด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าน้องตายยังไง เขาบอกเราว่าตอนนี้กำลังฝึกอบรมอยู่อีกค่ายนึง และที่เดิม แต่เจ้าของค่ายบอกป้าเมื่อคืนว่าเขาหาคนอื่นไม่ได้จริงๆ ก็เลยใช้ชุดเดิม ที่น้องเพิ่งเสียชีวิต และคุณดูแลชีวิตนึงไม่ได้ เราก็เลยโทรไปบอกหัวหน้าวิทยากรคนนั้นที่มาในงานว่าถ้าคุณยังไม่ยุติบทบาท เราเอาเรื่องนะ คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้ เพราะอีกร้อยกว่าคนที่กำลังเข้าค่ายอยู่ คุณยังไง อย่าทำอย่างนั้น
ทนายแก้ว : โรงเรียนต้องรับผิดอย่างไร แน่นอนว่านายจ้างต้องรับผิดร่วมกับลูกจ้าง โรงเรียนปฏิเสธความรับผิดชอบในส่วนแพ่งไม่ได้เลย มันก็แล้วแต่ว่าจะเกิดการฟ้องร้องเจรจา ตั้งฐานตัวเลขอย่างไร แต่กรมอุทยาน อาจต่อสู้หรือแย้งว่าไม่ใช่หน้าที่เขา ก็เป็นเรื่องที่พ่อต้องไปนำสืบให้เห็น ไม่ทราบว่ามีเหตุการณ์มีคนเสียชีวิตตรงนี้มั้ย
อานนท์ : มี ก่อนหน้านี้สองอาทิตย์ ก่อนน้องไปก็เสียชีวิตไปคนนึงที่ตรงนี้ กู้ภัยบอกว่าเป็นจุดเดียวกันเลยกับที่น้องม่อนตาย กรมอุทยานก็ไม่ได้ทำอะไร ไม่มีป้าย ไม่มีอะไรทั้งนั้น
ป้าอร : เจ้าของค่ายก็บอกเองว่าเมื่อสองสัปดาห์ ก็เกิดเหตุการณ์มาก่อนจริงๆ รู้กันหมดทุกคน วิทยากรก็รู้ ตรงนั้นมันลึกลงไป 2-3 เมตรนะคะ
เวลามีคนตายจุดนั้นบ่อยๆ เขาจะมีการตั้งศาล นั่นคือมีคนตายตรงจุดนั้นบ่อยๆ ถึงได้ถามว่านี่ศาลอะไร ที่พูดนี่ไม่ได้เข้าเรื่องไสยศาสตร์ แต่จะชี้ให้เห็นว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าตรงนี้มีคนตายบ่อย คุณถึงได้ตั้งศาลเอาไว้?
ทนายแก้ว : แต่กรมอุทยานก็ไม่มีการประกาศเตือน หรือส่งเจ้าหน้าที่มาตรวจตรา วันนั้นเจ้าหน้าที่อุทยานมามั้ย
หนึ่ง : ไม่ได้มาครับ ไม่มีเลย
ผอ.สำนักงานอาชีวศึกษา จ.พระนครศรีอยุธยา บอกว่าน้องเป็นเน็ตไอดอล เพื่อนเข้าใจว่าน้องอาจทำคอนเทนต์ ทำให้ไม่ได้ลงไปช่วยได้ทันเวลา ฟังแล้วรู้สึกยังไง?
ป้าอร : เราไม่รู้ว่าผู้หญิงท่านนี้เป็นใคร ที่เราคุยมาสองวัน ไม่เคยเจอคนนี้ ไม่เคยมาคุย แต่พอข่าวนี้ผ่านไปสักหนึ่งชม. เขาส่งผู้ช่วยเขามาพร้อมพวงหรีด และบอกว่าขอโทษที่พูดอย่างนั้นออกไป แต่เราก็เข้าใจว่าตอนคุณพูด คุณบอกคนทั้งโลก แต่เวลาคุณมาขอโทษ คุณมาบอกเราคนเดียว
อานนท์ : ลูกผมไม่ได้เป็นอย่างที่เขาพูด ไม่ได้เป็นเน็ตไอดอล ขี้อายด้วยซ้ำไป (ร้องไห้)
ทนายแก้ว : แล้วผอ.เอาข้อมูลมาจากไหน
ป้าอร : เขาบอกว่าฟังมาจากโรงเรียน
ท่านนี้ไม่ใช่ผอ.โรงเรียน เป็นผอ.สำนักงานอาชีวศึกษา ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลยในโรงเรียน ไม่รู้ไปฟังคำพูดใครมา แล้วมาพูดออกสื่อแบบนี้เลย?
ทนายแก้ว : แล้วไปพูดแบบนี้ได้ไง
อานนท์ : ชีวิตลูกผมทั้งคน
ป้าอร : เราก็ถามโรงเรียนเหมือนกันว่าคุณไปพูดได้ไงว่าเด็กทำคอนเทนต์ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ให้เลย คนนี้ไม่รู้จัก ถามโรงเรียนเขาก็ปฏิเสธ เขาไม่ได้รู้เรื่อง เขาเสียใจที่พูดออกไปแบบนี้ เราก็บอกว่าคุณก็ต้องแก้ข่าวให้นักเรียนของคุณ นักเรียนถือว่าเป็นลูกของคุณเหมือนกัน
มันไม่ได้เสียหายเฉพาะคนตาย เสียหายถึงเพื่อนด้วย เพราะคำพูดคือเพื่อนๆ เลยไม่ได้ช่วย เพราะคิดว่าทำคอนเทนต์ เหมือนเพื่อนไม่ดูดำดูดีเลย แต่นี่กลายเป็นอีกเรื่อง เพราะคนไปช่วยคือเพื่อน เขาโดดลงไป เขาอาจเสียชีวิตด้วยอีกคนด้วยซ้ำไป เขาช่วยไม่ไหวจริงๆ เขาสุดมือเอื้อมเลยต้องขึ้นมา บางคนยอมมุดน้ำลงไปเพื่อให้ม่อนได้เหยียบหลัง แต่พอพูดออกไปกลายเป็นว่าเพื่อนไม่ได้ช่วยเพราะคิดว่าม่อนทำคอนเทนต์ ขณะเดียวกัน ครูวิทยากรที่ไป คุณไม่ได้โดดลงไปเอง?
ป้าอร : วิทยากรบางท่านไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ เด็กๆ วิ่งไปขอความช่วยเหลือเขา เขาก็บอกว่าเด็กพูดโกหก แล้วตวาดเด็ก ว่านี่พูดแล้วไม่ฟัง มีน้องหลายคนไปเรียกขอความช่วยเหลือ ตอนเห็นว่าม่อนจม ไปบอกวิทยากรผู้หญิงมาช่วย แต่เขาไม่เชื่อ บอกว่าโกหก และตวาดกลับ บอกว่าก็บอกแล้วไม่ให้ลงไปเล่น แล้วไปเล่นทำไม
แต่กำหนดการมันเขียนไว้?
ป้าอร : ใช่ แล้วครู 5 ท่านไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ในสถานที่เกิดเหตุเลย เขาอยู่ไหนกัน
ทนายแก้ว : สุดท้ายใครเอาน้องม่อนขึ้นมา
หนึ่ง : มีลุง คนพื้นที่แถวนั้น ที่มาช่วย
ป้าอร : สุดท้ายครูก็ไม่มีประโยชน์เลย มีแต่ครูเฟรมที่ช่วย
เจ้าของค่ายบอกว่าตรงนั้นเป็นเขตอุทยาน แต่เจ้าหน้าที่เขตอุทยานบอกว่าจุดนั้นไม่ใช่ของอุทยาน ก็ไม่รู้เป็นยังไงกันแน่ เข้าไปในทวิตเตอร์น่าสนใจ มีน้องบอกว่าอยู่ที่นั่น 7-8 ปี ตายทุกเดือน ?
ทนายแก้ว : ถ้าไม่ใช่เขตอุทยาน กรมอุทยานก็ไม่เกี่ยว
ป้าอร : เราไม่รู้เขตของใคร แต่มันอันตราย ถ้าเป็นเขตของใคร คุณช่วยรับผิดชอบ เอาป้ายหรืออะไรมากั้นไว้ก็ได้
ทนายแก้ว : ถ้าเป็นของเอกชน เอกชนต้องร่วมรับผิด
งงว่าตอนนี้เป็นของใครกันแน่ เจ้าของค่ายบอกว่าถ้าอุทยาน บอกว่าตรงนั้นไม่ใช่ของอุทยาน เดี๋ยวจะไปซื้อที่ตรงนั้นเลย?
ป้าอร : เขาก็ยืนยันกับเราแบบนั้นจริงๆ
ทางนี้ต้องการให้มีคนออกมารับผิดชอบ ว่าความผิดเกิดจากใคร บางคนอาจมองว่าวัยรุ่นอาจอยากลงน้ำลึก ฟังดีๆ นะ อันนี้ว่ายน้ำไม่เป็น อาจมีแหละวัยรุ่นที่คะนอง อยากว่ายน้ำลึกๆ ถ้าผมว่ายน้ำเป็น ผมโดดเลย ลึกยังไงผมก็ไป แต่คนว่ายน้ำไม่เป็นจะเข้าใจ ผมนี่เรือไม่อยากขึ้น เวลาลงน้ำต้องเกาะอะไรไว้ ผมกลัว น้องม่อนก็เหมือนกัน เขาว่ายน้ำไม่เป็น ไม่มีทางคะนองเลย?
ป้าอร : น้องลงริมตลิ่ง ลงเพราะทุกคนเห็นว่าน้ำแค่แข้ง แต่พอลงมันเท่าคอเลย พอหันมาไม่เห็นม่อนแล้ว เขาเห็นเพื่อนเล่นอยู่ตื้นๆ
อยู่ในสายกับ “สิริพงศ์ อังคสกุลเกียรติ” โฆษกกระทรวงศึกษาธิการ อยู่ในสาย ฝั่งกระทรวงเข้าไปดูแลยังไงบ้าง?
สิริพงศ์ : กระทรวงได้ทราบตั้งแต่เมื่อวานที่มีข่าว ท่านรัฐมนตรีได้กำชับให้ติดตามดูแลเรื่องนี้ ผมได้พูดคุยกับเลขาคณะกรรมการอาชีวศึกษาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ได้กำชับให้ติดตามให้ถึงที่สุด ดูว่ากระทรวงจะช่วยได้อย่างไร และมีกฎหมายตัวไหนบ้างที่เราจะดำเนินการได้ เพราะสถานศึกษาแห่งนี้เป็นสถานศึกษาเอกชน ไม่ได้ขึ้นตรงกับเราโดยตรง แต่เรามีหน้าที่ในการกำกับดูแล แต่เมื่อสักครู่ผมได้ฟังคลิปที่ออกในรายการ คิดว่ามันไม่เหมาะสม คนที่ได้พูดในคลิปเมื่อสักครู่ก็ไม่เห็นด้วย เพราะเมื่อวานที่เราให้สัมภาษณ์ไป ไม่ได้มีประเด็นนี้ อย่างไรก็ตาม คนที่ให้สัมภาษณ์เมื่อสักครู่ต้องทำรายงานมา แล้วต้องกำหนดด้วยว่า ต่อไปนี้ในฐานะกระทรวงศึกษาธิการกำกับดูแลและจัดสรรเงินอุดหนุนให้โรงเรียนเอกชน ต้องมีมาตรการออกมาเลย ว่าจะป้องกันอย่างไรแล้วกรณีนี้ก็รับปากด้วยว่าต้องมีคำตอบที่ดูแลผู้ปกครองได้อย่างน่าพอใจ จะติดตามให้อย่างเต็มที่ ไม่ปล่อยไว้นะครับ

กรณีนี้จะเข้าไปดูแลโรงเรียนยังไง?
ป้าอร : โรงเรียนตั้งมาแล้ว 26 ปี
สิริพงศ์ : ต้องดูว่าเราสามารถลงโทษเขาได้โดยตรงมั้ย แต่เมื่อความผิด เขาจะถือข้อมูลอีกชุดนึงเราจำเป็นต้องให้กระบวนการเหล่านี้มันเสร็จสิ้นก่อน นี่คือทางกฎหมาย แต่ทางปฏิบัติ เราคงต้องใช้มาตรการอื่น เช่นพูดคุยกับขาในเรื่องกระทรวงศึกษาให้การสนับสนุเขาแบบไหน ในปีต่อไปเราอาจพิจารณาว่าไม่ให้การสนับสนุนหรือไม่ เพื่อให้เขามาแอ็กชั่นได้อย่างเต็มที่
ทางพ่อแม่ และป้าอยากให้ยกเลิกกิจกรรมที่บางอันไม่จำเป็น ไปได้นะ แต่พวกเล่นน้ำ หรืออะไรแบบนี้ไม่ปลอดภัย?
สิริพงศ์ : เรื่องนี้เราเห็นด้วย ถ้าดูในข่าวน้ำกับเด็กเกิดเหตุประจำเลย บ่อยมาก ช่วงปิดเทอมเราก็เตือนผู้ปกครองว่าอย่าให้เด็กเล่นน้ำนะ แล้วกิจกรรมที่สถานศึกษาพาไปเล่นน้ำแบบนี้ ผมคิดว่ามันต้องยกเลิก ผมคิดว่าต่อไปต้องกำชับสถานศึกษทุกที่ ที่จัดกิจกรรมแบบนี้ เด็กไปเสี่ยงไปเล่นน้ำ แล้วรับผิดชอบไม่ได้ ต้องงดให้หมด
รวมถึงไฟด้วย มีเด็กเหมือนจุดไฟ เอาแอลกอฮอล์ไปเทใส่ แล้วไฟลุกท่วมตัวเด็ก?
สิริพงศ์ : เรื่องเหล่านี้ก็ต้องบอกว่าพอไม่มีเหตุ ก็เลินเล่อกัน พอมีเหตุทีนึง ก็เกิดความสูญเสียไปแล้ว ฉะนั้นต่อไปนี้ ทุกสถานศึกษาต้องออกมาตรการในเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะเรื่องการเล่นน้ำ การใช้ไฟ การปีนป่าย หรือไปในสถานที่สุ่มเสี่ยงเกิดอุบัติเหตุอันตราย กิจกรรมที่จะก่อให้เกิดความรุนแรง กระทบกระเทือนจิตใจของเด็ก พวกนี้ต้องงดให้หมดครับ
ทนายแก้ว : ถ้าดูตามรายละเอียดดังกล่าว มีงบประมาณ 2 แสนกว่าบาท จำนวนเงินดังกล่าว กระทรวงศึกษาธิการได้ทราบมั้ย โรงเรียนไม่ได้เอาไปซื้ออุปกรณ์ป้องกันในเรื่องแผนต่างๆ เลย
สิริพงศ์ : โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเอกชน การใช้จ่ายเงินของเขา เขาไม่ได้ใช้ตามระเบียบราชการ ตามระเบียบกระทรวง ราชการมีหน้าที่พิจารณาเงินอุดหนุนรายหัว ตามสิทธิ์ที่เด็กทุกคนต้องมีโอกาสได้เรียนฟรี ฉะนั้นรัฐจะมีเกณฑ์ในการปรับเงินสนับสนุน การใช้เงินของเขาก็เป็นอีกระบบนึง ไม่จำเป็นต้องมีรายงานกับภาครัฐ เพราะรัฐอุดหนุนไปแล้ว ทุกประเด็นที่ท่านสงสัยและผู้ปกครองยังคงติดใจอยู่ ทางกระทรวงจะได้กำชับให้สถานศึกษาหาคำตอบทุกอย่างให้ได้ครบถ้วน ให้ผู้ปกครองได้สบายใจ
ป้าอร : ตัวผู้ประกอบการ เจ้าของค่ายต่างๆ ที่อยู่ทั่วไป สังกัดหน่วยงานใดคะ
สิริพงศ์ : ไม่ได้อยู่ใต้สังกัดใด เขาน่าจะเป็นผู้รับจ้างที่เป็นเอกชน จดทะเบียนพาณิชย์ปกติ ไม่ได้สังกัดกระทรวงศึกษาแน่นอน สถานที่ต้องดูว่าเขาขอใบอนุญาตของใคร
ล่าสุดทีมงานเช็กมาเรียบร้อย จุดนั้นเป็นของกรมอุทยาน อยู่ในส่วนน้ำตกเจ็ดสาวน้อย ขึ้นตรงกับกรมอุทยาน อดีตอธิบดีกรมอุทยานบอกเองนะ ก็ต้องไปว่ากันอีกทีเพื่อความเป็นธรรม มีทวิตเตอร์นึงบอกว่ากรณีครูฝึกอ้างว่ารู้จักพื้นที่ดี แต่ไม่เตรียมรับมือเลย อันนี้ประมาทล้วนๆ?
ป้าอร : ทั้งเจ้าของค่าย ทั้งโรงเรียน วิทยากร เขาก็บอกว่า 15 ปีเขาทำตรงนี้มาโดยตลอด ขนาดน้องเสีย เขาก็ยังทำตรงนี้อยู่
เขาต้องการรับผิดชอบ คำนี้ไม่ได้หมายถึงต้องเป็นเงิน แต่เขาต้องการคือ?
ป้าอร : การตายของม่อนต้องเกิดประโยชน์ ไม่อยากให้ใครเกิดแบบนี้อีก
ได้ยินข่าวว่าครูไปกดดันเด็กที่อัดคลิปแล้วเอามาปล่อย อย่าไปกดดันเขานะ ไม่งั้นผมจะร้องสุดตัวเหมือนกัน คุณจะปกป้องตัวเอง ปกป้องตัวเอง โดยการบอกว่าอย่าพูดความจริงนะ เดี๋ยวโรงเรียนเสียหาย คุณก็ต้องมีใจที่เป็นธรรมเหมือนกัน โรงเรียนอย่ากดดันน้องที่ถ่ายคลิป หรือสองคนนี้ที่มาออกโหนกระแสนะครับ ถ้าเขากดดันให้น้องมาบอกพี่ พ่อแม่อยากพูดอะไร?
แม่ : รักลูกมากที่สุด (ร้องไห้) ไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับครอบครัวตัวเอง
อานนท์ : กลับมาหาพ่อกับแม่ได้มั้ย (ร้องไห้)
แม่ : มาทวงความยุติธรรมให้หนูแล้วนะลูกนะ (ร้องไห้) เขาคงหนาวมาก คงทรมานมาก เวลานั้น (ร้องไห้) ขอให้หนูได้ความยุติธรรมเร็วที่สุด
อานนท์ : ขอให้เป็นกรณีสุดท้าย ที่เด็กไปเข้าค่ายแล้วจมน้ำแบบนี้ ขอให้ลูกผมเป็นคนสุดท้าย เป็นกรณีตัวอย่าง (ร้องไห้)
ป้าอร : อยากให้ดูท้ายใบอนุญาตที่เด็กเอามาให้ผู้ปกครองเซ็น อยากฝากผู้ปกครองที่มีลูก ไม่ว่าโรงเรียนหรือสถาบันการศึกษาจะมีกิจกรรมอะไรให้ไป อยากให้สถาบันการศึกษาหรือโรงเรียนแถลงให้ชัดเจน บอกด้วยว่าเสี่ยงหรือไม่เสี่ยง ควรไปหรือไม่ควรไป ผู้ปกครองจะได้มีทางเลือกมากกว่าอนุญาตหรือไม่อนุญาต และให้อ่านรายละเอียดกิจกรรมให้ชัดเจน
