แฉโมเดลทุจริต ต้นตอตลาดเถื่อน ม.เสรีวิลล่า

การขายของแบบไม่มีใบอนุญาตเช่นนี้ ในช่วง 10 ปีก่อน พ่อค้าแม่ค้าต้องจ่ายส่วยค่าเช่าที่แบบไม่มีใบเสร็จ ราว 1,300 บาทต่อเดือน แลกกับทำเลที่มีผู้คนพลุกพล่าน ทำให้พ่อค้าแม่ค้ากว่า 400 คนยอมจ่าย เพราะขายดีมีกำไร

หากลองคำนวนแล้วส่วยต่อเดือน จะมีมูลค่าอย่างต่ำถึง 530,000 บาท



ในช่วง 10 ปีก่อน การค้าขายบนทางเท้า ยังเป็นแบบน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า หากมีงานเทศกาลใดเกิดขึ้น เจ้าหน้าที่ก็จะขอให้พ่อค้าแม่ค้า จัดหาคนมาขายของเพื่อเก็บหัวคิว เก็บค่าจอดรถ รับเงินสดเข้ากระเป๋าแบบเหมาจ่าย มีรายได้หลักหมื่นบาทต่อวันในช่วงสั้นๆ สะท้อนโมเดลทุจริตที่เกิดขึ้นมา โดยผู้กระทำผิดกฎหมายและผู้รักษากฎหมาย ที่ร่วมมือกัน

แต่พอมีการจัดระเบียบทางเท้าเกิดขึ้นเพราะเรื่องร้องเรียนเข้ามามาก เจ้าหน้าที่จึงแตกหักกับผู้ค้า จนมีเรื่องร้องเรียนสาวไส้เกิดขึ้นมา สุดท้ายเรื่องถูกสอบสวนโดยเจ้าหน้าที่ ป.ป.ท. แต่ก็ถูกตีตกไปเพราะสอบสวนแล้วไม่มีมูล ขณะที่หน้าเสื่อเก็บเงินให้เจ้าหน้าที่ 2 คนยังอยู่รอด เพราะเป็นเพียงลูกจ้างชั่วคราวเท่านั้น