หลังจากที่พี่ให้สัมภาษณ์ว่าพาร้องมายูไปพบจิตแพทย์เด็ก ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามาด่าแรงๆ ควาย พ่อแม่รังแกฉัน พ่อก็โง่ ลูกก็โง่ พอผมฟังแล้วผมก็รู้สึกว่ามานั่งคิดว่าเราทำอะไรผิดไปหรือเปล่า จนกระทั่งมีเพจของทางจ่าพิชิต และแหม่มโพธิ์ดำเขาก็ออกมา เหมือนกับเขียนให้คนหรืออประชาชนให้รู้ว่า การพาเด็กที่ทีอารมณ์แปรปรวนไปพบจิตแพทย์เด็กเป็นเรื่องที่สมควร ต่างชาติเขาก็ทำกัน
คุณหมอว่าอย่างไรบ้าง?
คุณหมอบอกว่ามันเป็นพัฒนาการของเด็ก อย่าไปตีเขา อย่าไปบอกว่าไม่รักเขานะห้ามพูดเพราะเด็กวัยนี้เขาจะเปิดสมองจนถึง 5 ขวบและจะฝังในจิตใต้สำนึกของเขา เพราะฉะนั้นเราจึงมีความจำเป็นที่ต้องดูแลความรู้สึกเขาดีๆ หน่อย แต่ไม่ใช่ตามใจนะครับ ซึ่งน้องก็ยังมีอาการอยู่บ้างเวลาเขาโมโห อย่างตีตัวเอง จิกตัวเอง เอาหัวโขกพื้น ของหล่นคนอื่นเก็บไม่ได้ต้องพ่อแม่เก็บ ตอนนี้น้องก็ดีขึ้นครับ เราก็ใช้วิธีไม่ดุไม่ว่า หรืออย่างเวลาน้องร้องไห้เราก็ปล่อยให้ร้องจนที่สุดว่าเขาจะมีอาการยังไงแล้วเราก็พูดกับเขาดีๆว่าทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ มันไม่สมควรนะ
ยังต้องพาน้องไปหาหมออยู่ไหม?
ตอนนี้ไม่แล้วครับ ก็พยายามดูพัฒนาการของเขา แต่ถ้ายังมีอาการแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็อาจจะมีโทรไปปรึกษาว่าจะหาทางรับมือยังไงบ้าง
ไปพบหมอมากี่ครั้งแล้ว?
ก่อนหน้านี้พาไป 2 ครั้ง แต่หมอบอกว่าลูกคุณไม่เป็นไรหรอก แตคุณอ่ะเป็นเพราะเรากังวลมากเกินไปครับ
เราต้องเปลี่ยนวิธีการเลี้ยงลูกใหม่เลยไหม?
เปลี่ยนครับ ผมก็ยังยืนยันนะครับว่าต้องไปหาจิตแพทย์ การไปหาจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าคุณบ้านะครับ แค่มันเป็นการหาทางออกให้ครอบครัวและชีวิตเรามากกว่าครับ